Po cóż
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... opiera się ona na żadnym absolutnym, społecznym czy transcendentnym fundamencie.
Po cóż to odwrócenie? Ależ po to właśnie, aby ocalić własną niepowtarzalność... - ... odżegnać niż przeczuwając coś niedobrego. Zła wiadomość! Zła wiadomość! Ale po cóż dzwonić! Dlaczego z nią nie zaczekać, aż wrócę do domu...
- ... inni opracować technologię pozyskiwania. Gdyby można było przewidywać przyszłe odkrycia, po cóż byliby nam potrzebni uczeni...
- ... nie pójdą do przytułku. Żeby czekać tam na śmierć. Bo po cóż te powstające w całym kraju ośrodki, szkoły, turnusy, obozy, cały...
- ... po wodę gorącą do ogrzewacza. Nie śpieszył się, bo i po cóż, kiedy panowie i tak czekali na kogoś. Pięknie wycierał ogrzewacz...
- ... prawego serca Enomaosa... On znieważył mnie ciężko w dniu odejścia. Po cóż zresztą przypominam to wszystko? Nie dlatego, towarzysze, by skłonić ucho...
- ... więc być zwierząt lądowych, zanim nie wykształciły się lądowe rośliny. Po cóż bowiem miałyby się zwierzęce organizmy narażać na niebezpieczeństwa obcego dla...
- ... na ten okrutny, nierozumny profil, pośmieje się, posmuci trochę... Nie. Po cóż nawiązywać znowu starganie nici? Nigdy porozumienie z Różą nie będzie...
- ... zdrowych zmysłach. Jeśli to jest wieczór prywatny dla znajomych, to po cóż jej sala i pozwolenie?" I dodał jeszcze, na wszelki wypadek...
- ... jedynie wstecz osi czasu, używając retrodykcji (postdykcji).
Można by zapytać, po cóż potrzebne są lata studiów, skoro do uprawiania nauki wystarczy podporządkowanie... - ... zabierał je niezwłocznie do Burbank. Co dociekliwsi zachodzili w głowę: po cóż te nie spotykane przy innych wypadkach lotniczych ceregiele? Dlaczego nie...
- ... przypadną w udziale, i tak od niechcenia niby rzuciła projekt:
- Po cóż się długo kłócić i naradzać? Ta ryba zostanie królem, która... - ... ale pozbawiony owej dramatycznej mocy wyrazu, jaką my dysponujemy.
I po cóż tak mdło i bezbarwnie? Nie lepiej "pękałam szlochając, sikając (...) zesmrodziłam... - ... Po cóż mi gromadzić mizerne spostrzeżenia, które nie mówią
niczego?!
Po cóż mi smarować reportaże z Tworek?
A cóż ja więcej potrafiłbym... - ... synu - szafarz pokiwał głową nad jego naiwną tępotą. - Uciekać? A po cóż? Nie zapominaj, kto tu pokutuje. Każdemu z nich kiedyś się...
- ... nici? Nigdy porozumienie z Różą nie będzie trwalsze od pajęczyny. Po cóż się wysilać, by potem rozpaczać? Już miał odejść. Nagle usłyszał...
- ... w nim sennym koszmarem. Niteczka nie istniała. Nie było jej: Po cóż jej miejsce w jego pamięci?
Wstał i szybko ruszył przed... - ... jeszcze raz przeżyć
takiego hałasu. Dotąd dzwoni mi w uszach.
- Po cóż więc tam wchodziłeś? - zdziwił
się głos.
- Nie rozumiem...
- Jesteś prawdziwym... - ... twarzą nie wyrażającą żadnego uczucia.
- No wiesz... - odezwał się wreszcie. - Po cóż się tak rozdrażniać? Przecież to nie ma sensu.
- Bo to... - ... tego, kto zań płaci.
- Jasne - kiwnął głową Czirne. - Mnie zresztą po cóż to wiedzieć. Mnie i tyle wiedzy dość, że towar to...
