bezbrzeżny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Rosjanie mawiają słusznie wsio widieł, da słona nie primietił. Głupota, bezbrzeżna głupota i megalomania, po Katyniu, po siedemnatym września trzydziestego dziewiątego...
- ... z panną Leopard i teraz dopiero nastąpiła reakeja. Opanowała go bezbrzeżna udręka. Przyszłość widział jak najczarniejszą, myśl o powrocie do domu...
- ... na rolę odmieńca w szkole. Dopiero później uczucie to zastąpiła bezbrzeżna wdzięczność.
Napisałam to wszystko w mojej pracy domowej, ale nasz... - ... Nie ma tu nic, tylko cierpienie i osielstwo, chyba że bezbrzeżna nuda. Oj, Suzanne, bierze mnie chętka rozprawić się z tobą...
- ... dalsze, cichsze i bledsze,
I ty tak bliska, a tak bezbrzeżna
I taka chłodna, i taka śnieżna...
Komu umierzyć? Z kim... - ... Ameryce po słynnym wodzu Indian Pontiacu przetrwało kilka nazw geograficznych, bezbrzeżna cześć dla jego imienia wśród rozproszonych i nielicznych już przedstawicieli...
- ... Dosłownie. Tęczówka otwarła swą wilgotną otchłań. Zygmunt, wchłonięty przez gorącą, bezbrzeżną niebieskość, zaczął powoli opadać na dno źrenicy. Cisza, tylko gdzieś...
- ... wyskrobie kolejny zalążek mojej siostry lub brata... Czuła w sobie bezbrzeżną rozpacz.
Ogarnęła ją nagła wściekłość, złość, nienawiść do tych wszystkich... - ... się obojętność. Podobnie jak bezchmurne niebo, jego oczy wypełnione były bezbrzeżną nijakością o szarej barwie. Miał wszystkiego dosyć. Nie chciał już...
- ... wargi we wszystkie strony jakby chciała w ten sposób zamanifestować bezbrzeżną pogardę dla świata. Żadnej wentylacji, dym papierosowy wypełnia wszystkie uskoki...
- ... nami droga,
Dal rozpina
Namioty Boga.
Śpieszmy, śpieszmy
W radość bezbrzeżną,
Grzeszmy, grzeszmy
Rozpustą śnieżną!
Ruńmy z końmi
W tę otchłań... - ... Z rozmów z tymi, którzy odeszli, wynika, że przede wszystkim bezbrzeżną ulgę.
- Rok 1993 to było dla mnie wyjątkowo niemiłe doświadczenie... - ... lata - lata
Płyną w bytów zgiełkliwym orszaku,
Płyną w naszą bezbrzeżną słoneczność -
To my! To my! To my! Rozrzutni łowcy z... - ... Bieli się bielą śnieżną,
A ludzie się płomienią
Miłością swą bezbrzeżną.
Czerwono jest ludziom w maju,
Choć źrenice są złote -
Wypij... - ... rozbłysnął i słyszalnie zawibrował. Na twarzy Sabriny Glevissig odmalowało się bezbrzeżne zdumienie. Keira Metz upuściła na lód ostrygę i nóż. Triss...
- ... szyby - ustami... Podróż - w nic, w oszklenie -
I to czujne, bezbrzeżne z całych sił - istnienie!
WIECZÓR
Drobne okno otwórz niespodzianie,
Niech... - ... kiedykolwiek były robaki. Dlatego nocne krzyki Joanny wprawiały ją w bezbrzeżne zdumienie.
- Kto się rozbiegł? - pytała Joannę, nie oczekując odpowiedzi. - Coś... - ... nikt inny nie był odeń bardziej predestynowany do wyrażania muzyką bezbrzeżnego tragizmu i beznadziejności. Ostatni z wybranych przez niego wierszy poety...
- ... oszczepem. Przeszyty kusznik zwalił się z konia, wciąż z wyrazem bezbrzeżnego zdumienia na twarzy.
- Uciekaj, Jaskier!
Jaskier dopadł Pegaza i dzikim... - ... dziś odstawiłem całe dwadzieścia furmanek" - to sobie wtedy uprzytomniał, jak bezbrzeżnej dostąpił z nią tylko co szczęśliwości, skoro także i w...
