Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
chwiać
Znaleziono 219 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... z rowu odór bagienny. W matowym zwierciadle, między kożuchami porostów, chwiały się odbite światełka, woda była pełna ruchu i życia, owady...
  • ... i złote obręcze. W
    świetlistych kręgach jakby w pianie skąpane
    chwiały się gałęzie
    z lipowej alei, liście, dłonie i twarze. Płynęły...
  • ... Wstrząsy odczuwane były także w Tokio, gdzie przez dłuższy czas chwiały się wieżowce. Na szczęście obyło się tu bez ofiar i...
  • ... lewiatana z krową morską, zniknęły ciała Wiatorów, głowy ich tylko chwiały się poruszane martwą falą ołowiowego światła. "Wanda, musisz coś powiedzieć...
  • ... życiem, żadnym poruszeniem. Choć czubki przeglądających się w wodzie świerków chwiały się lekko na wietrze, gładkości tafli nie zakłócała najmniejsza nawet...
  • ... szklanej odbite, wydłużały się
    linie wież na zblakłym niebie i
    chwiały bezradne obłoki. Ale
    kogut łopotał skrzydłami - już czas - i niepokoił...
  • ... z odorem ludzkiego potu i wapienną wonią wilgotnych, gnijących ścian. Chwiały się na nich, jak bielizna na wietrze, jaskrawo malowane kartony...
  • ... miasta. - Drugi wstrząs był dużo mocniejszy. Meble się trzęsły, kominy chwiały, szyby drżały. Już po pierwszym trzęsieniu ludzie zaczęli gromadzić się...
  • ... zaglądając wilgotnymi oczami do okien. Zmęczone, z żałośnie sflaczałymi wymionami, chwiały się na słabych kopytach. Deszcz powoli ustawał, bębniąc ostatnie akordy...
  • ... słabo oświetlonej lampami olejnymi, które w ilości dwojga blaskodajnych knotów chwiały się nad stołami. Kilku mieszczan w bekieszach siedziało przy piecu...
  • ... poruszenie i szelesty.
    Pożółkłe już nieco podszycie parku wrzało,
    krzaki
    chwiały się, trawa się kołysała, nie ulegało
    wątpliwości, że strumień niewidzialnych...
  • ... śnieg i zaraz tajał w lepkim błocie ulicy. Zapalone latarnie chwiały się na drewnianych słupach, smużąc oszczędnym, czerwonawym brzaskiem. Na próżno...
  • ... tresurą i złymi warunkami odbija swoje piętno w psychice zwierząt. Chwianie się na boki, podnoszenie na przemian przedniej i tylniej łapy...
  • ... formę wykonywania takich samych powtarzających się ruchów, jak: utykanie nogą, chwianie się na boki, chodzenie w kółko i odrzucanie głowy w...
  • ... grób!'' -

    Pogrzebane w mgłach - losy!
    Trzeba zmyśleć raz jeszcze niebiosy...
    Chwiej się, cieniu, i zwiastuj
    Śmierć - dziewczynie wśród pieszczot i głusz...
  • ... A Pisarz stał na środku i kiwał się jak jaki chwiej.
    - Co on tam może o tym wiedzieć - powiedział Cholerny Ślązak...
  • ... przez okno - a wtedy na ścianie, już nie tak znajomej, chwieją się czuby potarganych czarownic. Jeśli prędko zacisnę powieki, to zamiast...
  • ... i łupią pięć do ośmiu razy,
    że aż się nogi
    chwieją im.

    Jeśli tak wszystko zacznie chwiać się
    w tej biednej...
  • ... pola. Lecz nie mogli przeważyć losów bitwy. Gdy zobaczyli, jak chwieją się i łamią doborowe powstańcze seciny, jak Szerszenie zdobywają wzgórze...
  • ... szuranie. To szarpanie, westchnienia. Lepiej już patrzeć. To tylko fortepian. Chwieją się otwarte drzwi. Długo go znoszą, choć to zaledwie pierwsze...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego