chwiać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... uwagi, że straszliwie wychudł, wysoki - teraz wydawał się jeszcze wyższy, chwiał się na nogach i podtrzymywała go jakaś dziewczyna, ciemna blondynka...
- ... osiadać na wilgotnych od potu włosach. Pod oknami restauracji Sängera chwiał się samotny pijak, który swe czynności fizjologiczne przerywał gwizdaniem na...
- ... jej "jak mydlana bania, /na słomce (...) Bożej", drżał wprawdzie i
chwiał się, ale i kłaniał "kręcąc się w barwach zorzy", teraz... - ... trzykroć, że znajdę! Wszyscy milczeli patrząc uważnie na Polka, który chwiał się niezdarnie na wszystkie strony, szukając oparcia dla kija. Przymknął...
- ... Siedemnaście.
- Chodzisz do gimnazjum?
- Nie - odparł chłopak i włożył marynarkę. Chwiał się jeszcze na nogach. - Jestem u krawca w terminie. Dzisiaj... - ... Icka w rękawicy, a Icek się śmiał, śmiał, pejsikami chwiał, chwiał..." - i pewnego dnia robię odkrycie, że słowa pasują jak ulał...
- ... łąk obżerały się trawą biodrzaste, czarno-białe krowy, gniady źrebaczek chwiał się na długich nogach, a drugi, rudobrązowy, biegał niezdarnie wokół...
- ... góry ćzymś w rodzaju drewnianego amora. Amor za lada poruszeniem chwiał się i groził runięciem.
Pod oknem stał składany stolik do... - ... równie ciemne jak nocy poprzedniej, ale dużo spokojniejsze. Statek nie chwiał się, płynął gładko zostawiając za sobą długą białą smugę. Kiedy...
- ... zabytkowego drewnianego mostu w Wyszogrodzie, najdłuższego w Europie, który się chwiał. Wreszcie go rozwalono, a wchodząca w rzekę pozostałość, zwana molem...
- ... i blady,
Aż dudniły wokoło żyzne ziemie Hellady;
Szedł i chwiał się, i staczał z gór wylękłych w doliny,
Aż bezwstydnie... - ... przekładał, w miejsce brakujących słów pomagając sobie
szerokimi gestami, aż chwiał się płomień zapalonej u wezgłowia
gromnicy. I tak przez pośrednika... - ... mojej, ale oczywiście nie taką.
- A kiedy tam wszedłem, ona chwiała się; pierwszy raz w życiu widziałem Lenkę, która nie może... - ... się poruszyć, jakby mnie przymurowało" - odpowiedziała głowa Wandy, i rzeczywiście chwiała się dalej na tym poziomie co przedtem, opadła głowa jej...
- ... tutaj zjawiłeś.
Jego kulista, łysa głowa, osadzona na cienkiej szyi, chwiała
się z boku na bok.
Awaru rozłożył ręce takim ruchem... - ... napotkanego człowieka... Po to
zjawiłeś się u nas.
Sylwetka loki chwiała się w oczach Awaru, głowa stawała
się coraz cięższa. Wypełniały... - ... Małeckich, Podla ski i Hallerczyn za żydokomunę.
Łuna za łuną chwiała się na niebie.
Zapadła na tyfus Kalma, a z Chaima... - ... odparła pani Linsrumowa. Polek nie otworzył nawet oczu. Głowa jego chwiała się bezwolnie nad ramieniem Dziadzi.
- I co mu jest? - spytał... - ... po desce. Nad dołem, w którym bulgotało wapno. Deska się chwiała, spadali. Kto nie spadł sam, dostawał kulę. Starali się nie...
- ... wreszcie Babka, nie mogąc poskromić ciekawości. Polek milczał. Głowa jego chwiała się bezwładnie na ramieniu Dziadzi. Twarz miał tak przejrzystą, że...
