Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dźwigać
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... Róż, ten poczerwieniał i sapał.
    Z pulsującą dziurą w czole
    dźwigał suche ciało i kości
    Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.
    Zasuszone ciało starca, który...
  • ... A mimo to wstał.

    A potem przez nieskończenie długi kwadrans
    dźwigał Jeana na nogi.

    Jean właściwie nie bardzo pojmował, co się...
  • ... pojawiają się starsi. Ale w marszu brat student podchodził i dźwigał tobołek starszej osoby. Znikały bariery, pogłębiała się świadomość, że cały...
  • ... podciągnął worek. Owiniętą w skóry karoggę niósł na ramieniu. Magwer dźwigał drugi tobół, znacznie większy.
    Nastał świt. Dzień, w którym miało...
  • ... JEST,
    I STAJE SIĘ sprawuje odtąd władzę.

    Każdy z nich
    dźwigał do końca dni swoich
    Pamięć tchórzostwa, bo umrzeć bez celu...
  • ... skroniach, a przez zaciśnięte usta dobywał się szybki, urywany oddech - dźwigał powoli swój ciężar coraz dalej i dalej od miasta.
    Tuż...
  • ... Za Courteney dreptał jej mąż, David Arquette (33 l.) i dźwigał jej pakunki. Cox teraz myśli o wyprawce dla pierworodnego dziecka...
  • ... szczęśliwie, usypiając w tej mniej więcej porze, kiedy Franek Materna dźwigał się znad stołu, by spełnić pierwszy toast wieczoru.
    A co...
  • ... wolno wreszcie wypocząć na dnie upokorzenia. Wnet jednak zaciskał zęby, dźwigał się i, obłudnie uśmiechnięty, wszczynał pogoń za nową męczarnią.

    - Ach...
  • ... co na narodu barki spada
    i wnet ochoczo byś go
    dźwigał!
    Ale ty jesteś jak ostryga,
    jak płaz w skorupie lub...
  • ... Za Courteney dreptał jej mąż, David Arquette (33 l.) i dźwigał jej pakunki. Cox teraz myśli o wyprawce dla pierworodnego dziecka...
  • ... czarnym ubraniu, w skrzypiących butach na lekko przygiętych nogach, jakby dźwigał niewidzialny kufer.
    Wiatr niesie od niego woń czosnku i trudny...
  • ... machał ku niemu ręką Emil Kosiorek idący w karnych szeregach. Dźwigał drążek transparentu, wolną dłonią witał ulubionego nauczyciela, z którym kiedyś...
  • ... słów. Los go zetknął ze wspaniałą kobietą, pomyślał. Nie będzie dźwigał garbu goryczy. I wspomni tę chwilę, której tak się lękał...
  • ... przez krytykę ministra skarbu, który w ich oczach - sam jeden - dźwigał na sobie odium arbitralności rządu, zresztą wówczas tylko, gdy bezpośrednio...
  • ... nie przypominało w tej chwili wojny ani tego, co każdy dźwigał we własnej pamięci. "Bóg się rodzi, moc truchleje" - powtarzały usta...
  • ... chude,
    niepotrzebne, okryte spodniami w czarno-białą kratkę.
    Na nogach
    dźwigał pantofle, odwieczne jakieś, ponieważ na przyszwach
    rosły drzewne grzyby. I...
  • ... był w stanie, wiesz, w ogóle się ruszyć.
    A co
    dźwigał coś takiego?
    Nie, on się wciągał na rusztowanie, no, pewnie...
  • ... wrażenia. Czułem raczej zdziwienie i ubolewanie na myśl, jaki ciężar dźwigał na sobie Szaleniec, i jakie niewygody znosił, powodowany chciwością.
    Nie...
  • ... skoro już się przyszło... i podał, ale z trudem, jakby dźwigał na dłoni wielki ciężar. Władysław Frasyniuk, kto wie, czy nie...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego