Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dźwigać
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... po dwóch rybaków, zapuszczając sieci w wodę.
    Na brzegach chłopcy
    dźwigali na głowach kosze pełne trzepocącego się, srebrnego połowu.
    Wówczas to...
  • ... około dwóch metrów, Oczyszczoną powierzchnię obserwował Edwin A. Link. Nie dźwigał butli ze sprężonym powietrzem, lecz wyposażony był w hełm zaopatrywany...
  • ... przyszłość wiódł z mgłami walki nieustanne.
    Próżnię życia na karku
    dźwigał z całych sił!
    "Tere-fere!'' - tak śpiewał,
    Gdy się śmierci...
  • ... wody bieliły się dwa obszerne domy, a jeden z nich dźwigał na sobie garb niewysokiej wieży.
    Banda ujrzawszy przybysza umilkła, co...
  • ... wszystkich nie starczało, a przecież brał dla całej rodziny i dźwigał rodzinną odpowiedzialność. Dlatego starał się jak najrychlej dopaść kolejki po...
  • ... studentowi wiele trudności. Był pijany i do tego na plecach dźwigał ciężki plecak...
    Następnego dnia do dyżurki na Turbaczu nadeszła wiadomość...
  • ... protestu Osińskiego. Zabrali z samochodu swe rzeczy. Dymek, mimo że dźwigał mapy, notatki i magnetofon, wziął również dwa hełmy i termos...
  • ... upadł twarzą do poduszki. Dzwonił jakiś zegar, skrzecząc i jęcząc dźwigał się łańcuch z girami, Panfil ujadał nostalgicznie za ścianą, pociąg...
  • ... przed tym, żeby nie zyskać niczego cudzym
    kosztem.
    Chudy markiz
    dźwigał chuderlaka cięższego o wszystkie wyrzuty
    sumienia, skórę i kości, starającego...
  • ... szła śpiesznie, nie oglądając się, pani Linsrumowa. Z tyłu Dziadzia dźwigał Polka. O tej porze dziwnej i cichej, na granicy dnia...
  • ... publicznymi rzeczami ekscytując, o podwieczorku zgoła zapominasz!
    - Jak Bóg miły! -
    dźwigał się z fotela pan Czartkawski. - Darujże, panie Ksawery; sąsiedzie, roztargnienie...
  • ... zgodzie z naturą niż dzisiaj, dzięki czemu był dużo zdrowszy. Dźwigał, więcej chodził, z konieczności poruszał się. Dzisiaj, zamiast pójść piechotą...
  • ... Zamczyska i jak ratował mnie z rąk Onych, a potem dźwigał na własnym grzbiecie.
    - Zgubiliście tych... Onych? - spytała, gdy szliśmy w...
  • ... ataków, ale i punktem wyjścia do planów reformy. Z upadku dźwigał się powoli w tym samym czasie, gdy wchodziły na sceny...
  • ... nic nie robił w tym życiu,
    Jeno garb dźwigał i
    dźwigał.

    Tym garbem żebrał i tańczył,
    Tym garbem dumał i roił...
  • ... żeby pozwolić temu chłopcu zrzucić z siebie ciężar, jaki ten dźwigał od tamtych koszmarnych dni w rakiecie ratowniczej.
    Gale oparł czoło...
  • ... olbrzymi koń okryty kropierzem w złoto-czerwoną ukośną szachownicę. Koń dźwigał jeźdźca w pełnej zbroi, śnieżnobiałym płaszczu i hełmie z wyciągniętą...
  • ... żył swoim życiem, coś szeleściło pod podłogą, ktoś gdzieś łaził, dźwigał jakieś rzeczy, przelewał wodę, człapiąc głośno. Przez kłębowisko bólu przeciskały...
  • ... zapewne kiecką kobiecą. Stąpał z wyraźnym trudem, tym większym, że dźwigał wydęty tobołek na rzemieniach na szyi zawieszony. Podpierał go młodszy...
  • ... w wyświechtanej i wytartej aż do połysku kapocie. Na plecach dźwigał ciężki wór. Postawił go z wysiłkiem na ziemi, przez chwilę...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego