jaśnienie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... i tamte, lesiste, i począł schodzić ku Tanwi, nad którą jaśniał z głębi sadu domeczek przytulny, z gankiem oszklonym kolorowymi szybkami...
- ... cielesne (...) nie był niczym więcej jak tylko naturą - i dlatego jaśniał przede mną w mroku czysty, prosty i przejrzysty. Moralny, jak...
- ... synowe, zięciów, aż po
bachorów, nie wyglądali lepiej. Ale Hanke jaśniał na ich widok i witał
się z nimi jak z... - ... twoje - z wyjątkiem nas. Twoja - na nigdy - M.".
Pensjonat Wassermanów jaśniał świeżym tynkiem na tle wysokich topoli i lip, posadzonych przez...
- ... ogierek był łagodny i dawał sobą powodować.
Nocą widnokrąg wciąż jaśniał od łun, za dnia wstęgi dymów unosiły się w niebo... - ... wszystkimi.
Tamci już byli w hallu. Pełny blask dnia tam jaśniał. Stary, ledwie się na nogach trzymający ze zmęczenia szatniarz pośpiesznie... - ... niebawem ruszył dalej,
Budząc wiedźmy chrzęstem stali.
Brzask od wschodu jaśniał złudnie,
A Jeż zdążał na południe,
Stanął właśnie na polanie... - ... Kazimierz Wielki zmarł w 1370 r. po krótkiej chorobie. "Lubo jaśniał blaskiem cnót wielu [...], nie mógł wszelako wolnym być od wad...
- ... nieba,
Tylko glob ziemski w przestrzeń uciekał
I złotą tarczą jaśniał z daleka.
Nagle błysnęło światło przez okno,
Sputnik łagodnie Księżyca... - ... się do kuchni. Powoli podnoszono się z łóżek, pod blachą jaśniał ogień i grzała się woda do mycia i na herbatę...
- ... już o zachowaniu, było coś zadzierzystego, jak u dawnego huzara. Jaśniał nowinami.
Poszli do kuchni. Róża promiennie uśmiechnęła się do Konstantego... - ... niezliczonymi girlandami liści. Za żywopłotem kościół rzucał ogromny cień i jaśniał w mroku, jakby miał dość franciszkańskiego habitu.
Skrzypnęła furtka - nieznajomy... - ... niebo.
Jeńców pospiesznie odwiązano i popędzono na środek placu, gdzie jaśniał już w słońcu wykończony niedawno biały namiot wodza. Inne dopiero... - ... życia - o polskim pieniądzu. Gdy wymawiał słowo "złoty", rozanielał się, jaśniał, promieniał. Tłomaczył długo młodemu kamratowi, jakich to trudów, walk, mozołów...
- ... gasła,
im lica się stawały bledsze,
tym coraz krwawszą łuną jaśniał
pióropusz, chwiejąc się na wietrze.
I tak jaśniejąc piął się... - ... kiepsko jest, bo kiepsko.
Była szósta rano. Zamglony świt martwo jaśniał w mieszkaniu. Lucjan dosypiał noc lekką, ranną drzemką. Z daleka... - ... Dostałam kawy i kawałek zwyczajnej kiełbasy. Szczęście kwitło i pejzaż jaśniał nadprzyrodzonym blaskiem.
Diabeł usiadł za kierownicą, co przyjęłam z najwyższą... - ... dzielący ich siedliska, dotąd pełen dziur i zardzewiałych gwoździ,
teraz jaśniał świeżą sośniną sztachetek, które w ten upalny lipcowy
dzień emanowały... - ... Mieszkanie kustosza wieży składało się z jednego pokoju, pośród
którego jaśniał stół z białego modrzewia, otoczony krzesłami
wystruganymi z tegoż wątku... - ... nieznanymi Zygmuntowi kolesiami. Na oko po dwadzieścia parę lat. Pierwszy jaśniał tlenioną, gęstą czupryną, drugi co rusz poprawiał okulary i nerwowo...
