Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
jowialny
Znaleziono 18 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... żadną z grup rozmawiających o rajdzie. Zaciągnął w kąt grubego, jowialnego Skwarskiego.
    - Jeździsz maluchem? - zapytał.
    - Czyś ty na głowę upadł? - Skwarski...
  • ... że wystarczy zmienić przywódcę Związku Radzieckiego z ponurego wąsacza na jowialnego łysego i już będziemy wszyscy żyć bezpiecznie. W Moskwie zdawano...
  • ... poszukują przedmiotu drwiny, ile zakreślają rozległy obszar głośnego śmiechu, śmiechu jowialnego, który odbiera ludziom i rzeczom uroszczone dostojeństwa.
    Te lata są...
  • ... bawią nas raczej rzadko, niemal na zasadzie wyjątku. Lecz choć jowialnego humoru naprawdę trudno się w nich dopatrzyć, żarty tego akurat...
  • ... pisarz młodopolski, już chyba jako pisarz nie praktykujący. Jebo oblicze jowialnego Jowisza okolone było, nie pomnę już - jasną, czy siwą brodą...
  • ... że wystarczy zmienić przywódcę Związku Radzieckiego z ponurego wąsacza na jowialnego łysego i już będziemy wszyscy żyć bezpiecznie

    Tyle serca poszło...
  • ... Wielkiego. Wspólnikiem ojca był włoski Szwajcar, pan Baselgia, nieduży krępy, jowialny, bardzo włoski w typie. Ktoś kiedyś tłumaczył mi, że był...
  • ... na podłodze naprawiali sieci.
    - Jak się masz, moja księżniczko - powiedział
    jowialny jegomość. - Phi! Co za strój! Idziesz może z wizytą?
    - Tak...
  • ... nie słuchaj go! On chyba blekotu się objadł!



    Stiebłow, ten
    jowialny i dobroduszny grubas, był starym działaczem rewolucyjnym. Wraz z Morozowem...
  • ... młody mężczyzna o wyglądzie biznesmena, z nieodłącznym komórkowcem pod ręką, jowialny grubasek, w sumie - kulturalny poczciwina.
    - Spadła mi pani z nieba...
  • ... Hohenzollernach gadkę mi zasuwa... ale człowiek, jak się to mówi, jowialny. - Wskaże wodę. - Z tym, że pod tym lustrem... gdyby tak...
  • ... rozśmieszanie
    IMAGE SCENICZNY: rubaszny
    POCZUCIE HUMORU: śmiechu warte
    SPOSÓB BYCIA:
    jowialny
    PUBLICZNOŚĆ :prowincjonalna
    CZYM BAWI: swoimi garniturami
    ZAPATRYWANIA: bezpieczne
    STOSUNEK DO...
  • ... uspokaja

    Przyznaję wokół panuje pogoda
    hotele jak sady pełne są
    jowialnych
    z czerwonymi policzkami mężczyzn
    na delegacji służbowej którzy szukają pieczątek...
  • ... chłopca z blizną nad górną wargą okazał się korpulentnym jegomościem, jowialnym i miłym; był - jak zapowiedział przez telefon - w ogródku... Wziął...
  • ... skwaru pękały wargi, wysychał język...

    Ojciec Wani okazał się dobrotliwym,
    jowialnym jegomościem. Krępy, barczysty, na krótkich nogach, nazywany przez wszystkich Siemionyczem...
  • ... dowodził major Ronald Kellet. Anglik niezwykły: niski, grubawy, z pozornie jowialnym wyrazem twarzy. Szczęśliwy myśliwiec, który we Francji zestrzelił podobno siedmiu...
  • ... ale godzi się zauważyć, że Rejowi więcej nieraz zależy na jowialnym, głośnym śmiechu niż na satyrycznej ostrości. Baba "w pasyją płakała...
  • ... i (symbolicznym) nożem obozowym, przygarnięty przez właściciela jachtu w geście jowialnym, lecz przechwałkowym, na wyprawę na wodę. I teraz zaczyna się...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego