Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
kosmaty
Znaleziono 81 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... rezydencji. Mijał riksze motocyklowe z daszkami o kształcie baldachimów, pucołowaci, kosmaci Sikhowie wsparci na kierownicach miętosili gruszki trąbek z rozmarzonym uśmiechem...
  • ... zwanej owczą, wełny. Raz jest ona gładka, raz chropawa i kosmata, co sprawia, że pejzaże żyją własnym wewnętrznym rytmem.
    Tkaninom towarzyszą...
  • ... lecz kochałem.

    SCHADZKA

    Z zielonym żukiem na odwianym płatku
    Róża,
    kosmata od rosy,
    Purpurowieje w niebiosy.
    Twój ogród płonie w zieleni...
  • ... lecz kochałem.


    SCHADZKA

    Z zielonym żukiem na odwianym płatku
    Róża,
    kosmata od rosy,
    Purpurowieje w niebiosy.
    Twój ogród płonie w zieleni...
  • ... samotności
    Bez wieści z mego świata,
    Dokoła noc się kłębi
    kosmata i kudłata
    W przepaściach swych ciemności.

    Otwieram jedno oko i...
  • ... koledzy też nie powiedzą?
    - Gwarantuję.
    Brodacz nagłym ruchem wyciągnął wielką,
    kosmatą dłoń. - Dobrze. Daj grabę.
    Paragon gorliwie, po dorożkarsku, plasnął swoją...
  • ... od dawna. Teraz nie zdążyła krzyknąć, zatkał jej usta szeroką kosmatą łapą. Zaciągnął szamoczącą się dziewczynę do swej komórki. W bezsilnej...
  • ... No, no.
    Geralt nie skomentował.
    - Jesteśmy na miejscu - pukacz wskazał
    kosmatą łapą. - Oto Caed Myrkvid.
    W dole pod nimi leżała kotlina...
  • ... ty powiesz?
    No, no.
    Znów poczerwieniał i zbladł.
    Głaszcząc swoją
    kosmatą brodę patrzyłem z litością i obawą, że za
    parę chwil...
  • ... po pępek, rozchylił dłonią i wachlarzem z liścia palmowego studził kosmatą, tłustą pierś.
    - Jak się tu czujesz? - ujął dziewczynę za rękę...
  • ... Może i dobrze, że skończyło się średniowiecze? - powiedziałem
    szczypiąc swoją
    kosmatą brodę.
    - Nie bądź naiwny - westchnął markiz.
    - Możesz pozwalać sobie na...
  • ... profesor prezentował się wybornie. Wrażenie psuł pseudowolterowski fotel. Wskazał Jassmontowi kosmatą dłonią krzesło. Jassmont usunął książki z krzesła, położył je na...
  • ... żywej duszy. Wzdłuż alei biegł tylko biały kundel, którego duża, kosmatą sierść podnosiła się w wichrze.
    - Teraz mogę panu otwarcie powiedzieć...
  • ... jemu wiadoma. "Posłuchamy serca" - powiada. I tę głowę swoją wielką, kosmatą kładzie na mojej piersi... Dreszcz przejął; strasznie się zrobiło. Odpycham...
  • ... migoczących srebrzyście i zielono, natrafiła na pomarszczonego Uzbeka, z siwą, kosmatą bródką, staruszka o przyblakłych oczach, który siedział pod ścianą z...
  • ... nie mieszka, biegnie wąska ścieżka. Ścieżka biegnie
    w górę przez
    kosmatą chmurę, przez białe obłoki
    biegnie w świat wysoki, gdzie w...
  • ... i podpalone niebo, jak dymiąca strzecha, runęło nakrywając miasto burą kosmatą czapą .
    8 września dzienniki całego świata doniosły o pożarze Paryża...
  • ... za sobą inne; mała lawinka, hurkocąc, uderzyła z impetem w kosmatą ścianę jakieś sto kroków pod nim; wypełzła stamtąd smuga błyskającego...
  • ... że ktoś macha do niego ręką. Był to Ałdar z kosmatą bródką, który czasem przywoził i sprzedawał kumys na budowie. Ucieszony...
  • ... Mam Francuza!
    Staruszek wyskoczył z legowiska okazując zdumionemu światu chude,
    kosmate nogi.
    - Trzymaj go! - zawołał zduszonym głosem. - Włamał się? - Nie! - szepnął...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego