mrukliwy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wycofać. I teraz siedział w charakterze rajdowego pilota obok starszego, mrukliwego mężczyzny w szarym kombinezonie i śmiesznym, murarskim berecie z antenką...
- ... kłopotliwym. Zdumiewał ich Lasota, który w całej szkole miał opinię mrukliwego melancholika. Skąd w nim nagle, u licha, te słowa namiętne...
- ... rozpędu. Zjeżdżały wozy meblowe z wyposażeniem wnętrz mieszkalnych. Funkcję zwolnionego, mrukliwego Herr Kuhla (brak cech szczególnych) obejmował pan Konopnicki, niezwykle sympatyczny...
- ... ciało i ofiarowała siebie z łaski synowi burmistrza Nowego Miasta, mrukliwemu Adamowi.
Zrobiła się zarozumiała, nieprzystępna. "Zimna piękność" - mówiono. Matka, biedna...
- ... mówiąc. Adam mieszkał po przeciwnej stronie miasta, uparcie jednak towarzyszył mrukliwemu koledze, który zaczął okazywać zniecierpliwienie.
- Dokąd ty właściwie idziesz? - zapytał... - ... rodziny i zarabiał wykonując jakieś dorywcze prace dla polskiej ambasady. Mrukliwy, z sumiastymi siwymi wąsami, był przedmiotem opieki ze strony Nadi...
- ... ubecy i partyjniacy i ich nikt znikąd nie wyrzuci!
Witek - mrukliwy blondyn z pedagogiki, uśmiechnięty, ale nieco nieśmiało łypiący spoza grubych... - ... ładunek prochowy w panewce drzemiący niebezpiecznie!
Rzecz poszła swoim porządkiem: mrukliwy Lasota wciągnął Felusia do sprzysiężenia, które przed dwoma laty tajnie... - ... listy.
Szyfrant spojrzał czujnie, o nic nie spytał, jak zwykle mrukliwy, trochę senny i myślą daleko, otworzył pancerną kasę, podał grubą... - ... wesołym usposobieniem, o tyle Marian łatwo poddawał się melancholii, był mrukliwy i małomówny, unikał towarzystwa. Podczas rozmowy z nim odnosiło się...
- ... szarpnięcie za ramię i dłoń położona
na usta.
- Ciii... - usłyszał mrukliwy szept.
- Co jest? - Strącił rękę. Był spokojny,
choć serce stukało... - ... godności ministra bezpieczeństwa stary towarzysz broni, szef jego ochrony osobistej, mrukliwy i niedźwiedziowaty Mohammad Fahim i dwaj sekretarze, którzy by dotrzymać...
- ... przełykać, żeby wszystkiego się o szczęściu chłopskim dowiedzieć.
Chłop ten mrukliwy, nie lubiący grzebać się w słowie, twierdził, że o szczęściu... - ... Józefa Mackiewicza za mojej wileńskiej młodości prawie wcale nie znałem. Mrukliwy, z tych, których trochę krzywy nos zagląda w kieliszek, w...
- ... słowa - w słuchawce długie sekundy ciszy.
Na koniec słyszę kilka mrukliwych słów zaproszenia.
Jestem w gabinecie Mrawińskiego o ósmej trzydzieści.
Ze... - ... godziny starał się wysłać ku niebiosom codzienną porcję zaklęć i mrukliwych inkantacji, lecz dzisiaj nie udało mu się jeszcze wykonać modlitewnej...
- ... wcale nie ucieszony, prędzej zakłopotany. Po krótkim
milczeniu i paru mrukliwych, urywanych zdaniach powiedział mi, że
propozycji tej przyjąć nie może... - ... kościele gaszono żyrandole, z chóru spływał ostatni obłok dźwięków - złowróżbnych, mrukliwych jak odgłosy przemienionej burzy. Ołtarz bił jeszcze jasnością i tam...
- ... nie może, jako że oberleutnant Kloss należy do ludzi raczej mrukliwych.
Jakaś nowa nutka w głosie Geibla kazała Klossowi oderwać się... - ... każdym z nas, którzy mieliśmy szczęście podlegać w górach jego mrukliwym rozkazom.
Zmarł 10 listopada 1978 r.
A ratownicze koło toczy...
