Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
nabrzmiały
Znaleziono 134 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... s. 135)
    Domniemany organ głosu kapitana sczerwieniał, głos jeszcze bardziej
    nabrzmiał niezrozumiałymi dla inżyniera dźwiękami i kapitan rozpoczął od nowa:
    - KochAAAny...
  • ... dawajcie - powiedziała ze zniecierpliwieniem. - Będziecie
    oglądać i oglądać - głos jej
    nabrzmiał gniewem - a nie potraficie
    powiedzieć, czyście gdzie nie widzieli. Zabierz...
  • ... o ile to w ogóle jest jeszcze możliwe. Twarz purpurowa, nabrzmiała, oczy nabiegłe krwią. Już ledwo mówi, prawie chrypi, chyba brak...
  • ... w państwie.
    W odniesieniu do sędziów ta kwestia jest tak
    nabrzmiała, że będzie wymagała ponownego przedyskutowania ich statusu prawnego.
    Przysługuje im...
  • ... należy do organów kompetentnych, tu można tylko przypomnieć, że sytuacja nabrzmiała dostatecznie, by nie przeciągać jej bez przyczyn szczególnie ważnych.

    Sytuacja...
  • ... Bywały różne czasy i różne bezczasy...
    Więc dynię, która soków
    nabrzmiała swawolą,
    Przeobraziła w pudło złocistej kolasy,
    Co skrzy się od...
  • ... na podwórzu z okna piątego piętra wychylała się często jej nabrzmiała twarz i rozlegał się czuły, śpiewny głos:

    - Wania, Waniuszka! A...
  • ... i złapała w dłoń. Przyjrzała mu się z wyraźnym zadowoleniem. Nabrzmiała ciemnoczerwona gąbeczka znalazła się dokładnie na wysokości jej warg. Wysunęła...
  • ... Obcisłe czerwone gatki... nogi za długie... ptasie... i płeć wielka, nabrzmiała, jakby w półwzwodzie. Ciało młodzieńca, a twarz zmęczona i podstarzała...
  • ... nie milknący refren przewijały się od lat przez tę ziemię nabrzmiałą krwią i łzami. Jak niegdyś żołnierz maszerował borem, lasem, jak...
  • ... paduszkę z dzieckiem. Następnie Polina rozpięła bluzkę, wyjęła na wierzch nabrzmiałą pierś i dała dziecku do ssania.

    Mój Boże, co się...
  • ... miarę, jak rosła; jej wypukłe i tętniące, spocone ściany, rozepchane nabrzmiałą w nich puchnącą materią, pięły się w górę, wybrzuszały się...
  • ... do przemówienia, a wówczas siedzący podniósł głowę. Posłowie ujrzeli pijacką, nabrzmiałą twarz o małych zmętniałych oczach, z ciemną kresą szramy na...
  • ... ogromna pierś kobiety w opiętej bluzeczce, przez którą widać było nabrzmiałą brodawkę... No, tak... Niemowlaki ruszyły w jej kierunku. Niezgrabnie, z...
  • ... tę decyzję panów do własnego komentarza - zaznaczyła.

    Gdzie handlować?

    nabrzmiałą kwestią było ogłoszenie przetargu na prowadzenie parkingu pod Gubałówką. Członkowie...
  • ... młodzieńca znalazłby w kryjówce, a większego od siebie potwora, z nabrzmiałą głową i krótkimi nogami.
    - Witaj, Liściu - usta Magwera ledwie się...
  • ... powiekami, zapalił świecę. Najszerzej, jak mógł, rozrzucił jej nogi i nabrzmiałą twarzą wcisnął się w jej wilgotną intymność. Z różową rysą...
  • ... susem
    wyskoczył doń Maczuga wściekły,
    a gębę miał tak krwią
    nabrzmiałą,
    że stała się koloru bordo,
    i ryknął, że aż zahuczało...
  • ... Były zatem dni przesilenia, ludzie wychodzili na ulice ze szczególną - nabrzmiałą jakąś - nadzieją i istnieli szczególnie intensywnie. Wylęg - wysyp indywiduów! Indywiduum...
  • ... wysiąkał nos przepełniony krwią, spróbował delikatnie palcem unieść powiekę raptownie nabrzmiałą.
    - Jak raz jutro miałem iść na wieczorynkę. Teraz masz, na...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego