Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
nabrzmiewać
Znaleziono 41 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... coraz żywiej do głosu opozycja lewicowa.
    Wehler, nie uwzględniwszy kulis
    nabrzmiewającego konfliktu, ulega tendencyjnym materiałom i literaturze nie tylko wówczas, gdy...
  • ... ataków znanych z prasy i bez żadnej choćby chęci złagodzenia nabrzmiewającego konfliktu, nie wspominając o jego politycznym rozwiązaniu. Teka premiera była...
  • ... a jednocześnie całowaniem jej, krztusiłem się, pełen jej warg ciągle nabrzmiewających i soku owoców, jakby w tym skróconym akcie dopiero dojrzewały...
  • ... drugiego frontu: z nędzy i zacofania wsi, deklasacji ziemiaństwa, z nabrzmiewających konfliktów klasowych w przemyśle, z proletaryzacji szybko rosnących miast, z...
  • ... trzydziestokilkoletnie ciało zaczynało skłaniać się do korpulencji. W tym organizmie, nabrzmiewającym tłuszczem, znękanym od nadużyć płciowych, ale wciąż wzbierającym bujnymi sokami...
  • ... to boską... spotniałą, czerwoną i nabiegłą krwią - obrosłą tłuszczem, tłuszczem nabrzmiewającym pod działaniem rozmaitych chemikaliów chroniących ciało i duszę przed opętaniem...
  • ... romantyki został wyczerpany i zużyty do reszty.
    W miarę lat
    nabrzmiewał też proces inny: eksplozja mówionej polszczyzny. Język inteligencji polskiej, który...
  • ... dojrzewał długo, już wcześniej, gdzieś w mrocznej
    gęstwinie podświadomości? Wzbierał,
    nabrzmiewał, rwał się do wyjścia na
    świat, by tego dnia nagle...
  • ... Głoskowie latem został szefem kuchni. Wokół aż tryskało zielenią, przyroda nabrzmiewała sokami. Myślał, że jest już zdrowy i panuje nad swoim...
  • ... stołem a patefonem. Upływały godziny pełne nieprawdopodobnej wesołości. Atmosfera saloniku nabrzmiewała od śmiechu i zdawało się, że lada chwila coś trzaśnie...
  • ... miejscem, gdzie mężczyzna znika w kobiecie. I w tym spojrzeniu nabrzmiewało coraz większe podniecenie, jakby widok narastającej rozkoszy Hehego i ją...
  • ... najazdami i wojną podjazdową.
    Najgorszą rzeczą było jednak to, że
    nabrzmiewało wśród dziesięciu plemion północnych niezadowolenie. Ciężary podatkowe, przymusowa praca i...
  • ... z powodu bardzo poważnych różnic w podejściu do życia. To nabrzmiewało wiele lat. Długo by o tym mówić... I nie chciałabym...
  • ... schwytanego w sieci. Polluks spoglądał na niego i wtedy żyły nabrzmiewały mu na skroniach i szczęki zaciskały się mocno aż do...
  • ... chwila wyrywał się skądś okrzyk, który natychmiast wszyscy podchwytywali, twarze
    nabrzmiewały czerwienią, podnosiły się zaciśnięte pięści. Manifestowano przeciw
    Serbii, lżono Rosję...
  • ... policzek. Na jego odsłoniętym przedramieniu w oczach wręcz wyrastały i nabrzmiewały szerokie czerwone pręgi.
    Na ziemię opadł śmierdzący siarką deszcz, popiół...
  • ... na nie, że może jeszcze! Wargi trochę napuchłe, niby oparzone, nabrzmiewały śmiechem i czerwienią, ale tęczówki jak orzech polerowany grały tym...
  • ... stężałe z bólu oczy... Tylko jakieś ledwo dostrzegalne skurcze muskułów nabrzmiewały pod skórą jego twarzy, szarej jak popiół -- Służyło w kompanii...
  • ... Orłoś, nieco już wystrzeźwieni, podlegli jednak natarczywie wzbierającemu imperatywowi, którego nabrzmiewanie w każdej chwili groziło eksplozją, katastrofą, atakiem amoku lub pogrążeniem...
  • ... nowym słońcem, wybuchającymi wszędzie małymi płomykami zieleni, odczuwalnym całym ciałem nabrzmiewaniem soków, zapachem... i nagle tam na dworze, na ogrodowej alei...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego