obsuwa
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Siedzę nad klawiaturą i jednak czuję łzy. Kuźwa, co za obsuwa, co za obciach... Panienka z okienka.
Tak jakoś wyszło... nie... - ... przepędzono od baru.
Zamierza się pięścią w ladę, ale świat obsuwa się pod stopami, a chybiony zamach pięści niesie go wprost... - ... chyba ludzka twarz. Niteczka chce się oderwać, czuje jak Kolumb obsuwa się w toń, wstaje, uderza głową w niski strop, dusi...
- ... ulubione kwiatki. Rymkiewicz zaś - piszący o Mickiewiczu - to ktoś, kto obsuwa się w przepaść bez dna, daremnie chwytając po drodze wszystko...
- ... Tu zaniepokoił się nawet czterdziestoletni pan, który czując, jak grunt obsuwa mu się spod nóg, niespokojnymi palcami przebierał w powietrzu .
Czterdziestoletni... - ... gęsi. Przyglądałem się, jak granatowa spódnica, opinająca biodra i pośladki, obsuwa się niżej i spod podwiniętej bluzki wygląda ciało. Widziałem nogi...
- ... ze wszech sił. Trzymały mocno, wpite w rozpękły głaz. Począł obsuwać się, zrazu mógł jeszcze przerzucić część ciężaru ciała na skałę...
- ... kurczowo palce
wytrwały zaledwie przez chwilę, a potem zaczęły
się obsuwać, aż zbielałe z wysiłku zeskoczyły
z krawędzi i Awaru runął... - ... gdy słońce, które zawisło na
wierzchołku nieba, nie zacznie się obsuwać gdzieś na późny obiad i
matka poznając to po naszych... - ... z licznie przekraczających go turystów, kiedy z jego szczytu zaczęła obsuwać się kamienna lawina. Turysta ów zdążył jedynie przykucnąć i osłonić...
- ... wyorał, z otwartymi oczami wpatrzonymi w niebo, nieruchomy, lekko przysypany obsuwającą się z obu stron ziemia. Koń stał nieruchomo, zaprzęgnięty do...
- ... kierunkach myśli zakrzyczeć miały strach - łoskot wybuchu. Za nim, jakby obsuwał się ruszony detonacją piasek, szeleścił czyjś szalony śmieszek.
- Śmiej się... - ... jej twarz
znieruchomiałą w słońcu, a gdy wzrok mi się obsuwał między jej
rozsunięte nogi, natychmiast zrywałem go jakby sparzony tym... - ... Nagle odezwały się dźwięki brzmiące tak, jakby mała szklana kulka obsuwała
się po zazębieniach zawiłego mechanizmu; parę razy zawahała się w... - ... choć zręczniej mu było beze mnie, bo ręka mi się obsuwała i musiał ciągle poprawiać.
W maju przyjechał ze Lwowa Hildebrand... - ... się na noc. Jamy wygrzebane w sypkim gruncie łatwo się obsuwały, zasypując śpiących, których rano wydobywano już martwych. Inni jeńcy zbijali...
- ... z nami robili w pośpiechu. Nie nadążałam, nogi mi się obsuwały jak we śnie. Podbiegł Niemiec i uderzył mnie czymś w...
- ... ze ścieżki na boki, na bryły, z powiek mi się
obsuwały, że gdy głowę na chwilę uniosłem, wszystko widziałem
rozmazane, jakby... - ... trzydziestometrową statuą Lenina, ale ni czorta nie wychodziło, fundamenty się obsuwały. Chram stał, a to nie chciało. Krwią pluli, a nie...
- ... powodzi, huraganu, uderzenia piorunu, eksplozji, gradu, upadku pojazdu powietrznego, lawiny, obsuwania się ziemi;
zaginięcia ubezpieczonych przedmiotów w czasie zdarzenia losowego lub...
