obwisło
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wody dołączył się inny szum, jakby kamienny. Mur spęczniał, sufit obwisł wybrzuszeniem. W pierwszej chwili, zatoczywszy się lekko i pamiętając sierpniowy...
- ... mój orion, Ola - powiedział Stefan Skellen, gdy wreszcie trup bezwładnie obwisł w trzymających go ramionach. - I zakopcie to ścierwo w gnoju...
- ... udałoby im się uciec, ale Jaskier zajęczał nagle i gwałtownie obwisł z zadu, ściągając z siodła i wiedźmina. Geralt bezwiednie napiął...
- ... próbował wznosić żadnych patetycznych okrzyków. Wierzgnął energicznie krótkimi nogami i obwisł na słupie. Głowa bezwładnie opadła mu na bark.
Strażnicy chwycili...
- ... zaszumiała w powietrzu, oficer wygiął się w tył na kulbace, obwisł w ramionach podtrzymujących go żołnierzy. Milva ponownie napięła łuk, wypuściła...
- ... wygląda ładnie, kiedy nie jest jędrny, a skóra staje się obwisła. Na dodatek u coraz większej ilości kobiet pojawia się w...
- ... tego buta. I co
to będzie?
Zamilkła, głowa jej lekko obwisła, można by pomyśleć, że tak
natarczywie zaczęła wypatrywać buta, lecz... - ... Rzadziej, ale też stosowane: kolana, łydki, plecy, ramiona, broda (nie obwisła skóra, ale tłuste dwa podbródki), a nawet policzki. Potem chirurg...
- ... dół, do brzucha i krocza, transformował kolana w rzadką galaretę. Obwisła w trzymających ją ramionach. Ktoś chwycił ją z tyłu za...
- ... wiem? Pokrzyczą, wykrzyczą się, aż do nowego strachu... - twarz Zarychty obwisła jakoś, nalana cieniami, w głosie skrzypiała niechęć gorsza od wszelkiej...
- ... w umyśle skalę piękna, otwiera drzwi koszmarom dotąd niewyobrażalnym. Skóra obwisła, sflaczała, rozmiękła i zwrzodzona wielokrotnie. Twarz jak twarzy senne spotwornienie...
- ... żeby was odwołano - nachylił się ku Tereyowi, twarz mu jakby obwisła w dobrotliwej trosce - nie chciałem was niszczyć. Napisałem, że na...
- ... zaraz opuścił dom. Oparł są plecami o ścianę, dolna warga obwisła, wydobył chusteczkę, długo wiązał supeł na jednym rogu, wreszcie westchnął...
- ... sobie pogwarzyć.
Mysz nas nawiedzi, przyfrunie sowa,
Szakal przyczłapie z obwisłą szczęką,
Kornik zacyka do drzwi tak cienko,
Jakby żałował czegoś... - ... szła, podpierając się, szła krok za krokiem z tą swoją obwisłą, ciążącą w dół siatką... Co to było? Jak można to...
- ... chwilami i mnie. Masz obrzmiałe powieki, a skórę na twarzy obwisłą, sfałdowaną. Kiedyś uważałam cię za bohatera. Czy wciąż nim jesteś...
- ... Nie potrafiłbym opisać tej twarzy ze skamieniałym, bolesnym grymasem, z obwisłą dolną wargą i martwym spojrzeniem, jak u trupa. Widok Mariana...
- ... i roztańczonych, a gdy przeciskali się przez tłum, sine i obwisłe piersi kobiet ocierały się o jędrne i młode sutki tańczących...
- ... oni tylko patrzyli, a Dziadzi Linsrumowi drgały jakoś dziwnie siwe obwisłe wąsy, zieleniejące przy końcach. Ciężkie, żylaste jego dłonie niezdarnym i...
- ... bezwładny siedział sztywno jak kukła.
Wyjrzał księżyc. Oświetlił platformę. Zmartwiałe, obwisłe ręce rotmistrza Sołomina. W jednej - zaciśnięty zwitek: książeczka. Co to...
