Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
okropnie
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... tam pod Łodzią czeka nie zmieniony wewnątrz mnie Smardzew, ale okropnie zmieniają się ludzie w tej wojennej zewnętrzności. Dwa lata później...
  • ... nieśmiałych nieudaczników - mówił Stiller w wywiadach. - Ale z drugiej strony okropnie mnie to bawi.
    Następnym jego sukcesem była rola w debiucie...
  • ... Ja wiem... ja to wszystko wiem, panie profesorze. Mnie jest okropnie przykro... Ja długo o tym myślałem... I ja już... zdecydowałem...
  • ... jakimś spiskom, że będę oszukiwana w grach albo straszona duchami. Okropnie boję się tych duchów, które czają się to w gabinecie...
  • ... mi od razu na wstęgie:

    - Idź do tego dziwaka... Jest
    okropnie drażliwy i co chwila się obraża... Wydaje mu się, że...
  • ... Jakbyś miała coś do
    picia, herbaty albo piwa... lepiej piwa,
    okropnie zaschło mi w gardle... .
    Zaraz poślę. Ale przecie i zjeść...
  • ... to nie przestają tego - wie pan, hehe!
    II CZELADNIK
    wymawia
    okropnie słowa francuskie, jak pani Mąsiorkowa; trzyma olbrzymi but oficerski
    Kel...
  • ... talent do wprowadzania takiej atmosfery, w której wszyscy czują się okropnie, poza nią samą. Dziewczyny nienawidziły jej, udawały, że nie rozumieją...
  • ... odesłany do kierownika produkcji i okazało się, że mogę zostać. Okropnie się ucieszyłem. Nie zależało mi na pieniądzach. Byłem gotowy zagrać...
  • ... chaos jak przed początkiem świata", płomienie pożarów, rabunki, gwałty...

    "Jestem [...]
    okropnie targana przez dziejące się dookoła okropności, strasznie ścigana strachami rozmaitymi...
  • ... powiedziałem.
    Przerwała taniec. Czy dlatego, że rozmawiamy, czy że tańczę
    okropnie? Stoimy przy oknie. Ona w czerwonej sukience - duży dekolt, złoty...
  • ... nie zrozumiała. Mąż półgłosem wyjaśnił jej, co miałem na myśli:
    -
    Okropnie mówię po włosku - rzekłem:
    - Skądże znowu! - zaprzeczyła Sandra. - Ja musiałabym...
  • ... garnizonu nie był tak doświadczony! Mógł zacząć strzelać i byłoby okropnie nieprzyjemnie. Maciuś serdecznie mu podziękował, że tak mądrze zarządził, dał...
  • ... moja pierwsza wielka miłość. Po sześciu piwach dowiedziałem się, jak okropnie traktował go w dzieciństwie jego ojciec: przez niego moczył się...
  • ... Bangkoku, po tym, jak ta poprosiła ją o wywiad.
    - Byłam
    okropnie zmęczona długim lotem z Europy, gdy ta kobieta mnie dopadła...
  • ... Ale teraz, w tej godzinie przedświtu, w naszym pokoju było okropnie zimno, a my, zamiast zwyczajnie przytulić się do siebie, okrywszy...
  • ... skórę buta, i weszło w żywe ciało stopy - Żołnierz zbladł okropnie, lecz ani drgnął...
    Utkwił gdzieś, w mroźnym powietrzu, stężałe z...
  • ... ona też to czuła.
    Przyjechałyśmy prawie o północy. Położyłam się
    okropnie zmęczona. Nawet nie umyłam zębów. Szczoteczkę wrzuciłam gdzieś na dno...
  • ... było mówić: nie chcę, nie mogę. Rzeczywiście, spiliśmy się wszyscy okropnie, większość jakoś zapakowała się do samochodu Szamana, Dżaba też tam...
  • ... Ale nie widziałem jednego - ciągnął Konrad. - Obojętności wobec Artura.
    Aurelia
    okropnie się wstydziła.
    - Nic mnie ten Artur nie obchodzi! - krzyknęła wzburzona...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego