Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
okropny
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... porządnie się wyspać, a ja do mojego zeszytu.
    12 lipca
    Okropny jest ten facet po drugiej stronie. Nazywam go w myślach...
  • ... skrzypiały sznury, którymi był unieruchomiony, wydawał szeroko rozwartymi ustami skomlący, okropny głos. Grupa przeszła już, kierując się w ślad za prowadzącym...
  • ... zatrzeć wrażenia, jakie wywarła na
    kobietach sprawa Eutychusa. Wypadek był
    okropny: ten chłopak był jedynym synem
    ubogiej wdowy. Kobieta klęcząc nad...
  • ... nawet bardzo dużymi aglomeracjami, w stołecznych drogach jest chyba najwięcej okropnych dziur.
    - Na wylotowych ulicach światła powinny być tak zsynchronizowane, żeby...
  • ... atoli od walk i potyczek dawały się we znaki skutki okropnych, upałów i nieznośnego klimatu. Powietrze zatrute miazmatami febry, brak dobrej...
  • ... we Wrocławiu, ponieważ stąd miałem najbliżej do Lubania, gdzie w okropnych mękach dokonywał swoich dni mój świętej pamięci ojciec. Kiedyś po...
  • ... tak bawiłaś się z nami i z tatusiem!
    WIDMO
    W
    okropnych żyłam męczarniach.
    KUZYN
    A mnie się zdaje, że to wcale...
  • ... się jak szalona czkawka pianiem, jakby dzikim śmiechem, szydzącym i okropnym. Ale to był już tylko prąd, po prostu heterodyna zaczęła...
  • ... w Gdańsku, na podwórzu na Górze Świętej Anny - w jakimś okropnym strachu osamotnienia i w paraliżu nieznanej jakiejś, całkiem obcej, nie...
  • ... nie stanowiło szczególnie pewnej opieki. Mówiono o nim, że jest okropnym tchórzem, co datowało się być może jeszcze od jego wrzasków...
  • ... kiedyś nieodżałowany Giedroyc, zapytany o to, jakim narodem są Polacy. Okropnym - odpowiedział. Ale po chwili zastanowienia dodał: Wszystkie narody są okropne...
  • ... które winny być w tym pytaniu zawarte, tylko zwycięstwo nad okropnym głosem.
    - Ach, ach - jęknął Władyś.
    Jednocześnie oboje z Martą zakryli...
  • ... babcia i ja - wyjaśniła mu Aurelia.
    Gburek rozejrzał się po
    okropnym pobojowisku.
    - Myślałem, że już po wszystkim.
    - Pralka wysiadła - powiedziała krótko...
  • ... znalazł nas Pożeracz Chmur. Nie wierzyłem własnym oczom. Był w okropnym stanie. Przypominał brudną, mokrą i zakrwawioną ścierkę. Z białego, starannie...
  • ... starego, półżywego, wyzutego z majestatu eks-króla Stanisława Augusta, z okropnym uśmiechem na wybielonej, wyróżowanej trupiej twarzy, z wymęczoną żałosną gracją...
  • ... złowrogie, parskania niepojęte, jakieś hałasy niewiadome... Wiatr siepał ulewą, miotał okropnym chlustaniem, dudnił skowytem po ścianach chałupy; przejmująco huczały drzewa.
    Wraz...
  • ... posługiwała się rozumem, a co musiałam potem gwałtownie i z okropnym wysiłkiem odpracowywać. Znając nieco sama siebie, wolałam unikać doprowadzania się...
  • ... Kiedy bolesny, dławiący ciężar spadł na piersi i ścisnął je okropnym kurczem, Polek, oszalały ze strachu, zerwał się z łóżka jak...
  • ... zniszczeniu? Sens twego życia był w zniszczeniu



    tylko i na
    okropnym bagnie wchłaniającym wszystko żyjące budowałeś podstawę twoich świetnych gmachów. Chodź...
  • ... obok drugiej mały kawałek winnego grona. Twarz miał w jakimś okropnym sinozielonym kolorze, usta półotwarte, a wytrzeszczone oczy postawione w słup...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego