onieśmielać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... za drugim spływał po jej twarzy. Był to obraz zupełnie onieśmielający, odbierający wszelkie siły i możność ruchu, był to obraz, który...
- ... mieć tylko człowiek niepospolity.
- Twój ojciec, Hubercie - powiedział mu ten onieśmielający pan - był tak uroczy i serdecznie miły, że dotychczas go... - ... mają ze mną do czynienia, na początku jest prawdopodobnie trochę onieśmielający - przyznaje. - Ale tylko na samym początku, ponieważ już za chwilę...
- ... na sytuację w pracy, zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa lub wytworzenie nieprzyjaznych, onieśmielających warunków pracy. Zachowania takie mogą mieć charakter fizyczny, jak na...
- ... stanie wyższej konieczności
Stan wojenny jest dla polskiej literatury tematem onieśmielającym najpewniej dlatego, że krytyka domagała się w tej materii arcydzieł... - ... mogłem się odważyć.
Rówieśnicy, koledzy, znajomi Mary - nie odmawiała nikomu - onieśmielali mnie.
Dejan się zawieruszył.
Usunąłem się na bok, przypatrywałem się... - ... w Zakopanem, onieśmielał mnie swoją erudycją, a on i Nela onieśmielali mnie, barbarzyńcę, swoją znajomością malarstwa i muzyki oraz chodzeniem na...
- ... Obaj mówili nienaturalnie przyciszonymi głosami, pusty ogrom tego mrocznego wnętrza onieśmielał jak wnętrze muzeum czy kościoła. - Ileż to? Ze cztery lata...
- ... z Witkacym podczas swoich pobytów w sanatorium przeciwgruźliczym w Zakopanem, onieśmielał mnie swoją erudycją, a on i Nela onieśmielali mnie, barbarzyńcę...
- ... nie miało wiele wspólnego. Wejście w świat, jaki ją zawsze onieśmielał, w środowisko ludzi, którzy coś udają, zachowują się nieprawdziwie, budziło...
- ... zdrowo, ponabierali w wojsku sił i wrócił im dawny fason. Onieśmielała ją elegancja mundurów, czyste koszule khaki i zgrabne krawaty, zwłaszcza...
- ... w konkury, bo tak piękną była i czystą, że każdego onieśmielała. Szły za mąż jej brzydsze i starzejące się koleżanki, a...
- ... która sięgała dalej, niż był gotów przyznać. Choć tak pociągająca, onieśmielała go w dziwny sposób, zamieniał się w kłębek nieugaszonych pragnień...
- ... razem wszystko, co mówiłem, wydawało mi się niezręczne. Klara mnie onieśmielała, czułem się sparaliżowany, jak gdyby niewidzialna ręka zakreśliła magiczny krąg...
- ... Monika - zgrabna brunetka o czerwonych, błyszczących ustach i ciężkich powiekach - onieśmielała Aurelię jeszcze bardziej.
Może pani Monika nie była zła czy... - ... patrzyły pochmurnie spod gęstych brwi i to nieufne, odpychające spojrzenie onieśmielało moje oczy. Mijałam go nie zdradzając najmniejszym ruchem twarzy, że...
- ... zjawiska. I, ilekroć doznawałem prawdziwego olśnienia kobietą, paraliżowało mnie ono, onieśmielało i spychało na przegrane pozycje. Nic we mnie nie było...
- ... go kobiety o jasnych włosach i skórze często wręcz przezroczystej. Onieśmielało go to, ale też tym mocniej ekscytowało. I znowu, kiedy...
- ... garderoby zainstalowanej w oficynie tego pegeerowskiego dworu, poszedłem za nimi, onieśmielało mnie tu wszystko, nawet nerwową uprzejmość Smoka, przesadną i roztargnioną...
- ... krzyża. Czuł narastające pożądanie, nie potrafił tego ukryć. Jej cierpienie onieśmielało go, ucieszył się, kiedy niemal szorstko spytała: - Gdzie jest Spinoza...
