Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
plunąć
Znaleziono 43 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... za obfite...
    ANTEK To powietrze... takie że sie prosi, żeby
    plunąć!
    STASIEK dialektyk I to niebezpieczne, bo pluniesz - i reszta sie...
  • ... czuł jak książę małżonek... Było z czym zacząć. Miał ochotę plunąć w otwarty sejf, zanim pogna do Margit, przygarnie, ukołysze w...
  • ... duszy obraz jednakże wystarczył. Zrezygnowałam z ochrony osobistej.
    Mogłam jeszcze
    plunąć na wymagania idiotycznego Interpolu i od razu podstępnie uciec do...
  • ... przedstawiciel OZ PPS w Niemczech - po śmierci Liebknechta możemy śmiało plunąć na całą lewicę niemiecką, prawica pod każdym względem przedstawia się...
  • ... pogardą nieomal kapłańską, i Szczęsny uczuł wstyd na policzkach, że plunąć w tę gębę nie może, że znów musi kark zgiąć...
  • ... za obfite...
    ANTEK To powietrze... takie że sie prosi, żeby
    plunąć!
    STASIEK dialektyk I to niebezpieczne, bo pluniesz - i reszta sie...
  • ... względem) kolejnym szefom - potrafi jednak ocenić ich oraz siebie i plunąć
    na takie życie. Gardzi facetem, który wymyślił sobie ciekawych przodków...
  • ... sam... Palatyn podsunął
    mu złoto... Cóż z tego? Trzeba było
    plunąć na złoto... Nie zabiera się złota
    ze sobą do grobu...
  • ... samym uczuciem, samym instynktem, samym czynem - czemuż bym nie miał plunąć mu w twarz i spalić na placu jego książek? Nagość...
  • ... krokami wlazł trzeci, stanął przed obrazem, przeżegnał się i potem plunął w szkło, policzki miał grube i błyszczące, jakby je pogryzły...
  • ... kołnierzyk, który rozsadzany przez gorset, rozpinał się i sterczał. Mock plunął ze złością do zlewu i trzasnął kołnierzykiem o kafelki. Odkręcił...
  • ... do pociągu, powiedział, że wstyd mu, że był germanistą, i plunął Niemcowi w twarz - i zaoszczędził sobie reszty podróży. Doktor filozofii...
  • ... i łapał płatki śniegu. Stary kolejarz podszedł do niego i plunął mu w twarz.
    - Gdzie byłeś - zapytał - jak mordował to dziecko...
  • ... Gdzie ja i po co pójdę? Et... Pan Staś skrzypnął, plunął z nawyku.
    - Szara, biała, chcesz jeszcze zakurzyć?
    - Nie.
    - Ot, myślę...
  • ... szlag nie trafił?
    - Lecz się człowieku, jesteś chory psychicznie! - odparła.
    Plunął jej w twarz.
    W szpitalu, gdzie natychmiast się zgłosiła, lekarze...
  • ... drżały. Wstał z pieńka, zbliżył się wolno do Polka i plunął mu znienacka w twarz. Polek nie zareagował. Uśmiechnął się tylko...
  • ... a potem wyciągnął dłoń w stronę Polkowego rzemyka.
    - Tfu! - Krywko
    plunął mu nagle w twarz.
    Wódz sczerniał raptownie, lewy policzek zaczął...
  • ... uderzyć. Wykręcone ręce zatrzeszczały w stawach. W bezsilnym zapamiętaniu tak plunął w gębę ojcu Dominikowi, że świątobliwy ojciec zapiszczał, zatupał nogami...
  • ... palców.
    Gdyby tak robili z Panem w 1775 roku, to
    plunąłby im Pan pod nogi i został w Europie, a Filadelfia...
  • ... zbir. W każdym żyje duch Stołypina. Ja, panie święty, dawno plunąłbym na wszystko i wyjechał z Pitra do Warszawy... Ale tam...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego