pomrukiwanie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... dowiedzieli.
Parę minut później zgodnie pili gorącą herbatę. Spinoza z pomrukiwaniem, napojony ciepłym kozim mlekiem, ocierał się o nogi Jassmonta. Konstanty... - ... klapsy w gęsto owłosione pośladki, co przyjmowała z pełnym zadowolenia pomrukiwaniem,
roześmieliśmy się na ten widok, a Felek pokiwał głową i... - ... Jonatana, bo do Giugiu nie docierało już nic prócz zmysłowych pomrukiwań wydekoltowanej śpiewaczki. - To, że się kocha wszystko: i wodę, i...
- ... także ma się nie najlepiej, ale jeszcze głośniejsze od groźnych pomrukiwań wulkanu są okrzyki studentów manifestujących w stolicy Indonezji, Jakarcie.
Nie...
- ... wydostać, żeby stanąć na początku kolejki, która posuwając się wśród pomrukiwań i półuśmiechów dźwigać będzie kwiaty, misie, pocałunki i braterskie poklepywania...
- ... Rozrywałem ją zębami, pożerałem dławiąc się i śliniąc, stękając i pomrukując, śmiejąc się i płacząc z radości, że wreszcie napycham żołądek...
- ... szepnął. - Cicho.
Zatrzymały się parę kroków od niego, sapiąc i pomrukując. Ogony chodziły radośnie.
- Witajcie - powiedział Magwer i zobaczył nagle, że... - ... na paryskim targu, a Gombrowicza błysk
gołej łydy.
Yhm. Ehe. Pomrukując idziemy z powrotem przez zielone korytarze.
Wziąwszy się za ręce... - ... codziennie. Chirurg jadł obiad, czarny kot siedział na stole i pomrukując patrzył na niego, weszła gospodyni i chirurg powiedział:
- Gdy zobaczę... - ... gumowy płaszcz. Zawinięty w płaszcz, wściekle i raźnie, prawie wesoło pomrukując, przeskakiwał przez kałuże i rwące potoki. Znowu nadleciała chmura i...
- ... usnąć, słyszałem je - wyszeptał - ma różne głosy, gada i wabi, pomrukując niecierpliwie. Zdawało mi się, że korzystając z ciemności wpełza na...
- ... podłodze. Woda ze zdwojoną siłą wtargnęła
przez odsłonięty iluminator. Tygrys pomrukując gniewnie szarpnął
pazurami bambusowe pręty, aby wydostać się z zalewanej... - ... paroma kęsami nie zaspokoiła głodu, pochyliła się jeszcze niżej i pomrukując z rozkoszy, pocz ęła wylizywać krew jeszcze nie zakrzepłą.
Ciemności... - ... dwakroć i na stół wysypał. Podał rękę karczmarzowi i wyszedł pomrukując.
W sieni natknął się na dwóch starych chłopów Pozdrowił mimochodem... - ... spadziowym miodem.
I zanurzając w nich łapy, ssały je długo, pomrukując z lubości.
Gdy beczki po miodzie były puste, powstały na... - ... tak. Wy, mieszkańcy krajów, które albo mają ochotę czmychnąć z pomrukującego groźnie kontynentu, albo niby żaglowiec płyną spokojnie po oceanie, nie...
- ... ani Francji, która wygląda, jakby miała ochotę czmychnąć gdzieś z pomrukującego groźnie kontynentu, ani też Anglii, tego żaglowca płynącego spokojnie między...
- ... Tłum nie zareagował, a raczej stał się jeszcze bardziej ponury, pomrukujący cicho z tyłu. Zygmunt zbliżył się do słuchających. W chwili...
- ... czy nie? Ktoś albo coś szura na strychu, stęka i pomrukuje. Wujaszka dekownika dręczą wyrzuty sumienia - pomyślał. Zaraz zapadł w półsen...
- ... Australii. Milcząca Nancy Gagnier przesuwa wzrokiem po rządkach nut i pomrukuje cichutko. Profesor dźga tępym ogryzkiem ołówka w konspekt i oznajmia...
