pucułowaty
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... osiemnaście lat, młodszy był od niego znacznie niższy, miał dziecinną, pucułowatą buzię i nosił marynarski kołnierz. Po ich wyglądzie i ubiorze...
- ... lustra nad zlewem. Śniadanie jadł sam. Obok chleba leżały dwie pucułowate drożdżówki. Jadł machinalnie, uwagę skupiwszy na zegarku. Ten brak pogody...
- ... bo i tacy się przecież
zdarzali. Ten to raczej do pucułowatej twarzy, kipiącej, rozgadanej,
roześmianej, a tak już z siebie zadowolonej... - ... bo zawsze wchodzę przecież tak bokiem, na przyczepkę. Ciemnowłosy, lekko pucułowaty sekretarz ubrany w szarą koszulę z koloratką wykonuje w powietrzu...
- ... jak szczeka, co je. A pysk, i zaczął stroić miny, pucułowaty,
nastroszony, spiczasty, ryjkowaty, płaski. Wsadził nawet dwa palce w
usta...
