rozedrgany
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ostatnia rzecz, jaką zobaczyli, bo w następnej sekundzie cały obraz rozedrgał się, przeszyły go iskry wyładowań i znikł. Tylko pusty biały...
- ... właśnie jakiś naturalistyczny reportaż ze Śląska. Zupełnie go ten reportaż rozedrgał w duszy. Spojrzał na żonę i zapytał:
- To ileżeś w... - ... trąbką wyginali się w tym samym powolnym rytmie, którym przedtem rozedrgały się schody. Dziwnie było czuć wokoło siebie tę muzykę, a...
- ... targana wstrząsami, nie
mogła dać mocnego oparcia. Uderzana potężną siłą,
rozedrgana, była równie niepewna, jak chwiejna fala wzburzonego
morza. Tkwił na...
- ... Poorana głębokimi jarami potoków, z porozrzucanymi tu i
ówdzie domkami, rozedrgana nagrzanym powietrzem, pachniała wiatrem i
sianem. Policjant, który był tu... - ... Nadziejo, błysku nad głową moją,
Słodki piorunie we mnie!
O, rozedrgana nieba cięciwo,
Mózgu przebity gromem!
Więc nie daremnie, więc nie... - ... metodycznie, w skupieniu. Ziemniak, fasola, sałatka, ziemniak, fasola, sałatka. Joanna, rozedrgana tym nieoczekiwanym końcem, chowa się w swoim salonie, ale po...
- ... i świeżych kiełków i pędów zielska.
Schyliłem się.
Tuż pod rozedrganą powierzchnią rozlewiska pływały leniwie kłęby żabiego skrzeku, archipelagi ziarnistej galarety... - ... a ich łokcie nie tracą przy tym kontaktu. Dyszą obie, rozedrgane, mokre, lgną do siebie nagle, obejmują, obdarzają się wzajem potem...
- ... postępków, żebyś mnie całej - zapomniała.
Nerwy Marty, dopiero co tak rozedrgane, stężały. Poczuła ziąb na policzkach. Ledwie zdołała wyjąkać:
- Dlaczego?
- A... - ... po przebarwionej równinie grupki kościstych zwierząt. A słońce coraz bardziej rozedrgane, rozmywają się w chmurnej zawiesinie jego kontury; coraz mocniej słoneczne...
- ... stąd zaś widziane, zdaje się zgoła wisieć w koronie gwiazdy, rozedrgane mocą światła: rozczesane obłoki, mgły ponad możliwość podniesione, przejrzewające wiśniowo...
- ... i groteskowych odkształceniach, to spowite w pręgi ulotnych tęcz to rozedrgane jak śruba, widziałem, jak bobruje w kudłatych od wodorostów szczelinach...
- ... przez kamienisty, rwący
strumień.
- Och! - krzyknęła Ika.
Nad nimi było rozedrgane gwiazdami ciemnofioletowe niebo. Gwiazdy
lśniły wszystkimi barwami - od bieli po... - ... ta ramka po nich...
Wstawał powoli, patrząc na jej ręce rozedrgane na stole. "Dziwna ta ramka, ta klatka na światło, bo... - ... uciekał piszcząc.
W ciemności niewidoczne komary ulatywały nad nimi, przędąc rozedrgane głodem bzykanie, piekły ukłucia jak iskry z ogniska.
Porozumiewali się... - ... bosymi nogami zwłaszcza w taką pogodę.
Wnętrze domu winiarza. Nieco rozedrgane. Niestety, nasz fotoreporter dał się najpierw uraczyć winem...
Mała wieś... - ... przerwy perorujesz". - Dotyka go czule ręką. Widzi, że nozdrza Hansa rozedrgane. "Budzi się śpiący profesor".
- Bitte... do naszego stołu.
Prowadzi go... - ... paskudne, sięgające skroni rozcięcie. Poeta co chwila przyciskał do rany rozedrgane ręce, po czym przyglądał się krwi, obficie paprzącej mu dłonie...
- ... ra ta ta ta ta - tam!
Hoffmann dyrygował i końcem rozedrganego rytmem
smyczka ścinał liście bzu, które padały na twarz i...
