rozmarzenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... już poprzydzielane. Zafrasował się więc dobry Bóg, gdy Gruzini, lekko rozmarzeni winem, przedstawili mu swoją sprawę.
- A gdzie byliście, kiedy dzieliłem... - ... blondynkom lub strzelistym brunetom. Szanse mają też niespokojni malarze i rozmarzeni literaci, o ile można się nimi pochwalić.
Najmowanie podwykonawców
Nowoczesny... - ... Feliks..." I podpisano: "Naczelny Wódz - Konstanty W.X.R." Z rozmarzenia ocknął się nagle, ugodzony potężnym szturchańcem w lewy bok, pod...
- ... pociągu do Łodzi oddałem się gorzkim rozmyślaniom. Kiedyś, w chwili rozmarzenia, gdy opadła więzienna czujność i nie ważyło się każdego słowa...
- ... duszę.
Trzepocącą się na haczyku, mokrą jeszcze od snu, od rozmarzenia, wieszało się na osice, żeby się zeschła na pajęczą nitkę... - ... lśniące oczy wlepiła w opowiadającego, na jej twarz wypłynął wyraz rozmarzenia i Artur pomyślał nagle, że jego pierwsze wrażenie było mylne...
- ... z siebie samego. Zumbach był trzeźwym myśliwcem i nie uznawał rozmarzenia.
Wtem uwagę jego przykuła niepokojąca zmiana: znikł samolot dowódcy klucza... - ... rzekłem, nawet sam się tak nie przezywałem, wyjąwszy rzadkie chwile rozmarzenia, chociaż wiedziałem, że to przezwisko pasuje do mnie jak sprężynowy...
- ... rzece.
I natychmiast się zapędzałem do zbytecznej, ale oczyszczającej z rozmarzenia roboty.
Tak też było i teraz.
Gdy tylko spostrzegłem, że... - ... opowiadała o Króloku.
W ich wzroku było głębsze podobieństwo - przymglone rozmarzenie, a jednocześnie napięta uwaga, zawadiacka ironia, lecz zarazem niepokój; czterdzieści... - ... skomplikowanych rozważań F.
Po okresach aktywnego gadulstwa starego profesora ogarniało rozmarzenie i senność. Potrzeba snu dopadała go przeważnie w skórzanym fotelu... - ... klimat, który towarzyszył pierwszemu pójściu na bal młodziutkiej panienki; jej rozmarzenie i trema, opiekunów wzruszenie, a to on był właśnie tym...
- ... się.
Zmywając z siebie koński kurz i sierść, sen i rozmarzenie, myślałem o czekającym mnie festynie.
Widząc siebie w tańcu, przy... - ... kiedy dostał tę świetną fuchę dwa lata temu - przypomniałem z rozmarzeniem.
- Tak, tak - pokiwała głową najlepsza z żon. - Ale nic nie... - ... parapecie otwartego okna.
- Ugotuj dużo jajek - poleciła Laura Pyzie, z rozmarzeniem wystawiając twarz na słońce. - Zrobimy pastę z cebulą i musztardą... - ... czegoś szuka, coś zdobywa.
Nigdy nie myślała o Warszawie z rozmarzeniem i drżącym sercem "Ach, stolica!". Nie miała i nie ma... - ... tysięcy funtów. Pięćdziesiąt patyków..." - ostatnie zdanie wypowiedział Tom z widocznym rozmarzeniem, nie tracąc więc czasu szybko zapytałem "a jakbyś już koncisko...
- ... przez to słońce dziurkami.
- Chciałabym wyjść za mąż - powiedziała z rozmarzeniem, wciąż tkwiąc
twarzą w słońcu. - Aleś ty smark jeszcze. A... - ... Nagle cicha, spokojna i wartościowa dziewczyna, jak ją matka z rozmarzeniem określała na początku, następnego dnia stała się dla niej istotą...
- ... Gosią długo i szczęśliwie. Mieli kupę dzieciaków.
- Ta... - westchnął z rozmarzeniem Mann. - Diabeł to niezła rzecz...
- Znałem kiedyś diabła - mruknął Kafka...
