rozpaczliwie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... piesek!
Bobek zrozumiał, że zbliża się kres niepokojącej zabawy. Ruchem rozpaczliwie zwinnym rzucił się między nogi grubego pana, który rozciągnął się... - ... koniec. Masz, czego chciałeś. Wstąpienie Polski do NATO, Polski, która rozpaczliwie szuka bezpieczeństwa, bo od Was, jak słusznie rozumiał to Bułat...
- ... nie to, że znów mnie przeniosło. Ta idiotyczna woda była rozpaczliwie płynna i nie stawiała żadnego oporu. Popłynęłam do tyłu, wróciłam...
- ... Chwileczkę! - zawołał pośpiesznie. - Nazwisko i adres!
- Ostatnie pięćdziesiąt groszy... - wymamrotał rozpaczliwie głos. - Ostatnie!..
Milicjant poczuł narastające zdenerwowanie.
- Proszę podać nazwisko i...
- ... No, co, panowie, boicie się? Ja inaczej nie gram.
Adam rozpaczliwie kopał go pod stołem i szarpał za marynarkę. - Co ty... - ... i gorme?! - jęknął naczelny inżynier. - Pan wie?!...
- Nie wiem - odparł rozpaczliwie kierownik pracowni. - Przeszukałem już encyklopedię, słownik wyrazów obcych i skorowidz... - ... to, czego inni szukają w miłości. Dlatego też przestałam tak rozpaczliwie szukać kogoś na stałe. Po prostu przestało mi się spieszyć...
- ... też przyjął to z zadowoleniem - Hunt nawet nie zwrócił uwagi. Rozpaczliwie próbował wrócić do raz przerwanego ciągu skojarzeniowego - bezskutecznie. Nie można...
- ... powtórzył i dodał z wysiłkiem: - Dlugo... szcza...
- Chryste Panie! - jęknął rozpaczliwie Karolek. - Co on mówi?!
- Jakieś intymne szczegóły porusza... - powiedział Lesio... - ... bez wyjścia. Co się stało z tymi dziećmi? - zastanawiałem się rozpaczliwie. Ja na przykład uwielbiałem słuchać o smokach. Najlepsza z żon...
- ... Picassach to...
- A ten Picasso jest taki ekscentryczny - przerwała mi rozpaczliwie pani Roszko.
- Kochana, jest przede wszystkim za duży - powiedziała pani... - ... brwiami, rzęsami i włosami, wyczerpana fizycznie galopem po zagajnikach i rozpaczliwie śpiąca. Karczemna awantura wisiała nad nią jak nieubłagany miecz Damoklesa...
- ... niebezpiecznie do miejsca, w którym zbiegały się wszystkie korytarze, znów rozpaczliwie chwytała kępy traw i znów osuwała się, czując coraz większy...
- ... do drugiego okna, następnie rymnął w stronę łóżka. Serce biło rozpaczliwie, zimny pot objął całe plecy chłopca. Na podwórzu słychać było...
- ... Ty jesteś jak polny kwiat,
Kocha ciebie cały świat...
Powtarza rozpaczliwie w myślach ten subtelny dwuwiersz i czuje, że to już... - ... łyżeczkę, czy... Wstyd, domyślą się... Ach gdyby tu był Bartek..." rozpaczliwie rozejrzał się po sali; owszem, Bartek był, ale daleko, aż...
- ... pozory pokoju. Tak jakby rzuciło się kilka okruszków uśmiechu podczas rozpaczliwie milczącego śniadania. Jeżeli próbujesz wszystko naprawić zbyt szybko, gdy wrogość...
- ... i już podnosił dziryt, na którym utkwiony ogromny karakon przebierał rozpaczliwie gmatwaniną swych nóg. Adela przychodziła wówczas blademu ze zgrozy z...
- ... się już taka nieprzytomna i odurzona. Przez chwilę jeszcze się rozpaczliwie upierała, po czym nagle w pozycji raczej nieeleganckiej, za to...
- ... uprzedzeń: nie znajdziemy na nich nic poza wyraźnie, jednoznacznie, uderzająco, rozpaczliwie, tragicznie złą poezją. Amerykański czytelnik naprawdę nie musi mieć wobec...
