rozpaczliwie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... obejrzał. Było ciemno, Sokole Oko niósł psa, Kasia płakała tak rozpaczliwie, że śmierć Sebastiana wydawała się stwierdzona. Potem chłopcy nakryli psa...
- ... potrzeby, swoja prawdziwa naturę, udajemy przed światem innych, niż jesteśmy, rozpaczliwie poszukujemy nawet sztucznej akceptacji, ale kiedy w końcu zdobędziemy się...
- ... na piękno człowiek, który cierpiał z powodu swego wyglądu i rozpaczliwie pragnął akceptacji. Stąd jego popisy, pozorne lekceważenie wszystkiego, podarunki rozdawane...
- ... wspólnego z rzeczywistością, święte oburzenie wyrażające się w patetycznych tyradach, rozpaczliwie nieśmieszne dowcipy, roztkliwianie się nad ciężką dolą autorów dramatycznych, - możesz...
- ... mówi dalej...
Przyjrzyjmy się zatem ograniczeniom, niedogodnościom, na które tak rozpaczliwie się uskarżam. Zasłonięte okna, drzwi bez klamek, odcięcie od telefonu... - ... spoglądała na syna jak z drugiego brzegu rzeki - triumfująco i rozpaczliwie. Władyś spuszczał oczy. Kiedy jednak Butterfly pożegnała swoje dziecko krystalicznym...
- ... okazał się sprytniejszy od pana.
"Muszę zyskać na czasie - myślałem rozpaczliwie. - Muszę zmusić ją do dłuższej rozmowy. Nagle dam nura w... - ... i podał adres. Po drodze jeszcze raz przemyślał wszystko, szukając rozpaczliwie jakichś luk w rozumowaniu. Lubił Kosińskiego i nie chciał wierzyć...
- ... jeśli odrzucić to, co wydaje się emanacją psychiki Manfreda - jest rozpaczliwie uboga. Gwiazda czy miliony gwiazd zawieszonych w monotonnej pustce, księżyc...
- ... które tak jak wzrok, ześliznąwszy się po obojętności, trzepoce się rozpaczliwie wśród zielonych kolorów, aż wreszcie powraca do mnie, kołuje niepewnie...
- ... widziałam pacjentów wychodzących od nas z cewnikiem, przetokami i tak rozpaczliwie zagubionych, nie umiałam po prostu zamknąć za nimi drzwi. Kończyłam...
- ... pokładzie poleciały za burtę, marynarze zawiśli w powietrzu uczepiwszy się rozpaczliwie lin. Wielki bałwan przewalił się przez nich,
zmywając pokład do... - ... krokiem żołnierza. Szybko i zdecydowanie zmierzał w naszym kierunku. Sierżant rozpaczliwie rozejrzał się na boki, postawił na ziemi słoik z korniszonami...
- ... Oślepiła ją zupełnie jak cios zadany między oczy. Krzyknęła krótko, rozpaczliwie. Ktoś schwycił ją za ramię i w tej samej chwili...
- ... dostaje, rzecz jasna, ataku furii. Rzuca się do cieśniny, chwyta rozpaczliwie łapami powietrze, wydaje z siebie straszliwe charczenie, gdyż napięta obroża...
- ... pobiegł dalej, tamując palcami cieknącą z ramienia krew. "Dostałem" - jęczał rozpaczliwie i biegł.
Wtedy Jurek odwrócił się i zobaczył SS-mana... - ... być traktowane z wielką ostrożnością. Przeważa metaforyka, rozumowanie rozległymi analogiami. Rozpaczliwie brakuje danych podstawowych. Rozpoczęła to sama doktor Vassone, narzucając nam...
- ... nie mógł pojąć, dlaczego Margit wstaje i obejmuje go tak rozpaczliwie.
- Śpiące dziecko? - gładził jej plecy, przygarniał. - Zaraz cię ułożę, nakarmię... - ... trwające ułamki sekund krótkie sekwencje. Znikąd nie było ratunku. Wierzgałem rozpaczliwie, lecz bezskutecznie. Nie mogłem się w żaden sposób wyswobodzić. Opisuję...
- ... jakąś kobietę, która stała bezradnie pośród gęstej mgły i wołała rozpaczliwie:
- Griszeńka!... Griszeńka!...
Ale po chwili sylwetka jej rozpłynęła się w...
