rzygnąć
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Posągi grozy.
Skazaniec stanął bezradny. Wtedy posągi rzygnęły pociskami. Bruno rzygnął krwią.
Obudził się. Światło ulicznych lamp wkradało się przez firankę... - ... wydął policzki i z wyrazem obrzydzenia oraz zaskoczenia na twarzy rzygnął przed siebie. Nie zdążył nawet rozłożyć foliowej torby.
- Pierdolona, majona... - ... przed miliardami lat, nadał kierunek tej lawinie materii i energii, rzygnął nimi w pustkę w praeksplozji pierwotnego i ostatecznego jądra wszechświata...
- ... ruchem palec głęboko w gardło, pokrztusił kilka razy i obficie rzygnął na czerwono. Wewnętrznych to jeszcze bardziej przeraziło. Wyglądało, jakby krwią...
- ... aż przygarbił. Nieco z góry, z boku, bez odkładania poprawki, rzygnął w przeciwnika gęstą serią. Na tę odległość pociski pruły jak...
- ... podgrzeją. Rozległo się głośne czknięcie. Banasik gwałtownie podniósł głowę i rzygnął przed siebie na ziemię.
- Karbitówa, karbitówa! Zabiję sukinsyna meliniarza - wymamrotał... - ... się na drgających z wysiłku ramionach, zaszamotał głową, zakrzyczał, zachrypiał, rzygnął krwią i opadł na piasek.
- Jak się nazywał ten cios... - ... Co za drań z tego Teodora!" Wtem pipa zasyczała niesamowicie, rzygnęła pianą i kwaśnym gazem - piwo się skończyło! Romek ogłupiały, nie...
- ... w kamiennych twarzach. Posągi grozy.
Skazaniec stanął bezradny. Wtedy posągi rzygnęły pociskami. Bruno rzygnął krwią.
Obudził się. Światło ulicznych lamp wkradało...