sacrum
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... w świętą noc rezurekcyjną.
Może najlepiej te funkcje katedry jako sacrum narodowego oddają słowa Wyspiańskiego z "Wyzwolenia":
Podobnie myślał Karol Wojtyła... - ... religią i Bogiem, w poszukiwaniu początku, afirmacji natury, w głodzie Sacrum... Była poezja doznaniem mistycznym, dotykaniem Absolutu, wrotami między realnym światem...
- ... pełniło rolę li tylko rekwizytu,
nawet słowa należące do sfery sacrum. Dlatego - jak sądzę - Zawodziński pisał
o bohaterce jej liryki "amoralna... - ... czasu, gdy oddzieliła się od kultu pretendując do roli samowystarczalnego sacrum. Winie, która polega właśnie na amoralności piękna, na imitacji życia...
- ... wina. Niewielki kroczek dzielił już spotkanie i na tym polu sacrum i profanum, spotkanie ostateczne, ekumeniczne, a sztuka w podobnym natchnieniu...
- ... dziwnego, że niemal każda góra uważana jest za siedzibę naturalnego
sacrum. Toteż gdy aspiracje religijne ludów wymagały podniesienia na
wyższy poziom... - ... a w rozdawaniu Eucharystii nie towarzyszy nastrój zetknięcia się z sacrum. Ludzie są różni - ale tak zawsze było, a nauczanie Pana...
- ... niesprzeczności logiki klasycznej, według której przeciwieństwa (a więc
także przeciwieństwo sacrum i profanum) wzajemnie się wykluczają. Tymczasem
zgodnie z logiką 'absolutnie... - ... w opisie świata -
literackim czy kartograficznym - nie jako miejsca zapomnianego sacrum,
lecz wyłącznie jako formy onomastyczne charakteryzujące ukształtowanie
terenu - szczyty górskie... - ... nasze powołanie... to być przewoźnikiem, co prowadzi łódź ku wyspie Sacrum... Naciąć by Księdza, jak nacina się drzewo - to nie księża...
- ... takie interpretacje to szarganie świętości (i obojętne, co tu jest sacrum, a co profanum), to już zupełnie inna sprawa.
BOB MARLEY... - ... Na czele tego porządku stoi wartość najwyższa, stoi bóstwo, sfera sacrum. Dopiero z niej wypływa cały porządek doczesny. Nie można mówić...
- ... Doświadczenie otchłani ma niewątpliwie znamiona obcowania z tajemnicą, z nieokreślonym sacrum. Budzi głęboki lęk, przyciągając zarazem i fascynując. Domaga się nie...
- ... pisania quasi-religijnych eseików, suto podlewanych sakrumenckim językiem. Sacrum, sacrum, sacrum. To takie wygodne, prawda? I można się powzruszać samym sobą...
- ... zubożenie i zmiana roślinności. Źródła zawsze były dla człowieka pewnym sacrum, czymś nietykalnym. Tutaj ktoś naruszył niepisane prawo nietykalności - mówi Marek...
- ... głębsze, wprowadzenie do jeszcze wyższej i węższej formy uczestnictwa w sacrum.
- Czy mit pierwotnych ludzi, którzy byli czymś pomiędzy człowiekiem a... - ... świat, człowieka, który czuje się związany z bóstwem, związany z sacrum. Hiperborejczyk jest sprawcą, podmiotem działającym, bojownikiem walczącym w porządku materialnym...
- ... oznacza istnienia
jakiejś wyodrębnionej sfery sacrum. Nie można wyodrębnić sfery sacrum,
ponieważ transcendencja w świecie 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'
jest immanentna, na... - ... archaicznymi religiami i współczesnymi. Wszystkie w centrum swego zainteresowania stawiają sacrum - czyli świętość, jaką można zrealizować w ludzkim życiu, a ponadto...
- ... antropologii religii (ale
też z intuicji i doświadczenia) wiemy, że sacrum wiąże się z miejscami
szczególnymi, uznanymi za środek przestrzeni świętej...
