siwiutki
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... po "Wiadomościach" próbuje zakochanym Krakowa wcisnąć zwiędnięte kwiatki. Pani Kwiaciarka, siwiutka, szczuplutka, przestraszona, zna cztery języki i ludzką naturę. Jest ujmująca...
- ... wrażenie osoby zupełnie świętej, a poza tym niezwykle arystokratycznej: drobna, siwiutka, zawsze na ciemno ubrana, zawsze mówiąca szeptem, tak skromna i...
- ... dwie zupełnie niezwykłe kobiety. Pierwsza to dr Ruth Westheimer. Drobniutka, siwiutka, starsza pani (76 lat). Jej witalność jest po prostu porażająca...
- ... się przyjaźnie. - Może trzeba wody przynieść?
Dziadek z niedowierzaniem pokręcił siwiutką głową. - Coś za często tu przychodzisz.
- Okropnie mi się podobają...
- ... na drugi.
Stary Wirgin zachowywał niezmiennie olimpijski spokój. Był cichy, siwiutki, małomówny, nie utył też zbytnio, jak człowiekowi obcującemu z bogactwem... - ... poczułem przyjacielskie klepnięcie w ramię - mówi ornitolog. - Patrzę, a tu siwiutki dziadek puszcza oko i pyta szeptem "ładna"?
Aby się rozwijać... - ... szyitów i uważających ich za heretyków. Ich przywódca, stary i siwiutki jak gołąbek Asef Mohseni, nosił dumny tytuł ajatollaha. Jego wojsko...
- ... jest możliwe.
Nawet ten zadymiony zagajnik, jakby przezeń przeleciało stado siwiutkich sokołów, wydał mi się zwykłym zagajnikiem, przeczuwającym być może niebiosa... - ... jego białe deski połyskują w letnim deszczu. Na ławeczkach przysiadają siwiutkie staruszki, rozbrykane dzieci i zakochane pary. Kto wie, może słuchając...
