Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
surma
Znaleziono 200 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... ona musi się jednak dostosować. Jak wróci Sylwek i Hieronim, Surma powie im, że muszą sprzątać sami, bo stróż odmówił. W...
  • ... pomagać kucharce. To jednak oburzyło Gawlikową. Rozpłakała się.

    - Żeby pan
    Surma taki wstyd mnie na stare lata. Ja nie z tych...
  • ... do siebie, rozdzieliły.
    Spano długo, wojsku widać się nie spieszyło.
    Surma zerwał się jak zazwyczaj, zajrzał na dół, czy nie jest...
  • ... na dźwięk uderzanego żelazem lemiesza. Ich rodziny pieliły młode buraki. Surma pokłócił się nawet kilkakrotnie z córką, bo Hania nie zgodziła...
  • ... to wszystko szlag trafił, póki się zaś nie wróci.
    A
    Surma, choć zdenerwowany, cierpliwie tłumaczył starej, że ziemię, choćby nie wiem...
  • ... 87, Henryka Brycka - 82, Łucja Bauer - 63, Zofia Łucja Lubera-Surma - 34, Krystyna Krawczyk - 28, Bogdan Maciej Kolczyński - 28, Franciszek Dyl...
  • ... wiedziała, przybywając do Malenia. Wzięto wtedy kierownika krochmalni i mechanika. Surma pracował więc za dwóch, ale był rad, bo korzystał z...
  • ... śmierć syna. Tak to zresztą mogłoby wyglądać. Chwilowo lepiej, że Surma nic nie wie o pracy córki. Nie wiadomo, jak z...
  • ... Surma. Nie oszczędzono i dzieci. Zastrzelono ich pięcioro, najmłodsze dwuletnie.
    Surma nie powiadomił o nieszczęściu swoich pań. Po powrocie Borowskiego i...
  • ... rzeź?
    Tym razem pytała prawie szeptem. Z lękiem czekała odpowiedzi.
    Surma uśmiechnął się pierwszy raz.
    - Szczęściem nie. Przesłano je do Jastrowic...
  • ... u Mielczarka ino się na kulasach chybają. Trza im obroku.
    Surma zabrał się okazją do Rawy. Próbował dotrzeć do dyrektora nasiennictwa...
  • ... konia - poparła go pani Krysia.
    - Ale ja nie dam - zdecydował
    Surma. - Chcecie uciekać, proszę. Załadujcie plecaki, weźcie trochę żywności, osobiste drobiazgi...
  • ... obiedzie, Atos podawał już łapę, czym Irenka ogromnie się chlubiła. Surma prawie w biegu zjadł zupę, kilka kęsów żeberek z ziemniakami...
  • ... myśli o stałej prawie obecności tego człowieka między nimi. Ale Surma wzruszył tylko ramionami.
    - To łobuz - scharakteryzował go lapidarnie - on nam...
  • ... drugą wyciągnął jak do uścisku. Zatrzymani niechętnie śledzili jego marsz. Surma oddalał się, malał na śnieżnym polu. Dostrzegli, jak nacisnął czapkę...
  • ... ścianę wbiją?
    - Kto? Kto ma jeść?
    - Chtóżby, jak nie pan
    Surma? Pani, panienka, hrabina. A zaś pani Marta ze swoją sierotą...
  • ... ręce oszalałych w zaciekłości mężczyzn. Przez podwórze sadził olbrzymimi krokami Surma. Marta wyjrzała przez okno, kiedy dowiedziała się o zajściu od...
  • ... chwalił. Dlaczego on jeszcze pracuje, to nieludzkie.

    - Musi - uciął chmurnie
    Surma. - Gdy brali Wadkowskiego, wzięli też syna mechanika, Michała. To był...
  • ... prawym skrzydle domu. U niego na "myśliwskiej" kanapie sypiał też Surma, jego cioteczny brat. Surma wyszedł ze stolicy razem z Borowskim...
  • ... za podwórzem. Pośrodku drogi porzucona żniwiarka. Konie drobią w miejscu, Surma z lejcami, grabie maszyny wdrapują się w mrok. I tłumaczenia...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego