szanownemu-panu
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Kurtz na słówko, do dziury. - Fanga odwrócił się do Frika. - Szanownego pana przepraszam, zara wracamy. Minuta.
Wyszli z bramy, zniknęli w głębi... - ... się Widmar. - Jest mi potrzebne ubranie, a nie okno...
- Proszę szanownego pana - powiedział krawiec - właśnie przyniosłem panu pysznie skrojone ubranie... pasuje w... - ... się i, zbliżywszy się do Dyzmy, zameldował:
- Ten pan prosi szanownego pana na sekundkę.
Nie było rady. O ucieczce nie mogło już... - ... na szczęście nowy podmuch wiatru zagłuszył jego krzyk.
- Nie, proszę szanownego pana - doleciał zagrobowy szept krawca - to zdaje się kto inny...
Lecz...
- ... czterdzieści.
- Co, niby zapłacić mam panu?
- Właśnie, tyle akurat od szanownego pana magistratowi się należy.
- Ani mi się śni, ja grosza - do... - ... przyjęła Komisja Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN, mam zaszczyt prosić Szanownego Pana o wzięcie udziału w tym spotkaniu.
Załączam projekt programu całego... - ... że krawiec wskazuje ręką w kierunku jaśniejącej furtki.
- Nie, proszę szanownego pana - posłyszał Widmar znajomy szept - musimy przejść przez tamte podwórko.
- Dlaczego... - ... tam bzdury, zresztą nie mam tych pieniędzy.
- Zatem zajmiemy ruchomości szanownego pana.
Tutaj wtrącił się Zygmunt:
- Chyba mózg mu pan zajmiesz.
Staruszek... - ... skrzypi? - rozległ się głos Widmara. - To nic nie jest, proszę szanownego pana, to skrzypi jarzębina - odpowiedział i dodał usłużnie:
- Czy pan widzi... - ... 10. 95 r.
Koszty zakwaterowania pokrywają organizatorzy.
* potwierdzamy, że dla Szanownego Pana dokonaliśmy rezerwacji noclegów w Hotelu Orbis "PANORAMA" ul.Plac Dominikański... - ... ale o ile się nie mylę, to miałem zaszczyt poznać szanownego pana w zeszłym roku na zjeździe przemysłowców w Krakowie. Nie przypomina...
- ... zdrowy odpoczynek z pożytecznym zajęciem. Dlatego pozwoliłem sobie przyjść do szanownego pana -tu skłonił się leśniczemu - i poprosić go, czy nie zezwoliłby...
- ... nie znam się na tym powiedział szczerze Dyzma.
- O, proszę szanownego pana - zaoponował Kunicki - łatwo się pan z tym zapozna. Zresztą tam... - ... prowincjonałem, u nas na wsi to tak wszystko, proszę wielce szanownego pana, kordialnie, po prostu...
"To się rozgadał" - pomyślał Dyzma.
- Tedy najmocniej... - ... zaproszenie, które zostało własnoręcznie wypisane przez dyrektora.
Mam zaszczyt zaprosić Szanownego Pana na grę specjalną w dniu 14 grudnia br. o północy... - ... tak chudy, że mógłby być swoim własnym cieniem. - Witamy, witamy szanownego pana! Spokojnie, młodzieńcze - rzekł ostrzegawczo, dostrzegłszy podejrzany ruch Adasia. -. Psy dogonią...
- ... sprawa. Czy mógłbyś mi pomóc?
- Z przyjemnością, panie asystencie. Dla szanownego pana wszystko.
- Jesteś morowym chłopcem i dobrze ci z oczu patrzy... - ... Znieruchomiał i patrzył na Widmara modlącym się, psim wzrokiem.
- Witam szanownego pana - rzekł po przerwie pompatycznie.
- Zdolnego ma pan syna - mruknął Widmar... - ... was czasów?
- Nie ma mowy o jakiejś tam obrazie, proszę szanownego pana -
pospiesznie zapewnił wzruszony marynarz. - Wybacz mi pan może zbyt
szorstkie... - ... uśmiechnął się szeroko i zaszczebiotał ugrzecznionym głosem:
- Najmocniej, najmocniej wielce szanownego pana przepraszam, ale o ile się nie mylę, to miałem zaszczyt...
