ufny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... podoficer, typ północnego Rosjanina, blada, szeroka twarz, zadarty nos, jasne, ufne oczy wiejskiego wesołka i ładne, drobne dłonie. Nogi miał okręcone...
- ... właściwie wychowywali swoje dzieci. Dzieci niekochane nie potrafiłyby być tak ufne i spontaniczne".
- Dzieci zapadają na chorobę sierocą - mówi Maria Łopatkowa... - ... lat,
lecz w gruncie rzeczy były to westchnienia pogodne i ufne. Dzień po dniu, słuchając
opowieści swego życia, mogła patrzeć na... - ... Jednak wtedy przed policją schowała i w ogóle - szczere toto, ufne, samo idzie w ręce... A żeby znów na stale, na...
- ... młodzieńczej urody. Z Agnieszki zaczęły promieniować jakieś fluidy, a promienne, ufne spojrzenie zdziwionej życiem sierotki Marysi nie odrywało się od niego...
- ... obruszył się, jakby go oskarżała.
- Nic. Jestem wolna.
Oczy miała ufne i czyste, aż zawstydził się gniewnego odruchu.
- Chcesz jechać?
- Chcę... - ... wszystkim duże ssaki. Przeżyły zaś zwierzęta zwinniejsze, mniejsze i mniej ufne wobec człowieka. Pierwsze mamuty "uwięzione" w wiecznej zmarzlinie Syberii odkryto...
- ... nauką i modlitwami uśmierzył ból w moim sercu, otwartym na ufne przyjęcie Boga. W ostatnim roku seminarium zaszła zmiana, tak gwałtowna...
- ... na mnie nie
widzeniem, lecz wyczekującą bezbronnością, pełne zwątpienia i ufne aż
do bólu zarazem. Być może, to tylko słońce tak... - ... ułożenie psa, który powinien prezentować się jako zwierzę piękne, zrównoważone, ufne i przyjacielskie dla otoczenia, swobodne, obyte z konkurencją i publicznością...
- ... być wobec matki, matki nawet chorej czy nieudolnej tak bardzo ufne w jej możliwości i tak optymistyczne. Jestem mu wdzięczna. Nawet...
- ... oczy. - O czym teraz myślisz?
- Nie zgadniesz - odpowiedział. Piękne, bo ufne, pomyślał. Czy zasługuję na jej miłość, czy potrafię kochać tak... - ... wśród głupawych krygów. Po czym ponowiłam pytanie, tym razem pełne ufnego zaciekawienia.
- A dokąd lecimy?
- Mam nadzieję, że nie zrobi to... - ... pełnych swoistego życia, zabawek dziecięcych. Poprzez cienką tkaninę czuł ciepło ufnego ciała. Słuchał okrzyków zachwytu, gdy strącony papierowy sęp zapadł między...
- ... przez okno, ujrzałbym go wysoko, na krużganku minaretu, natchnionego i ufnego, niewątpiącego ani przez chwilę, że Bóg go wysłucha, tak jak...
- ... krytyka, nie umiejąc jednak odczytać jej przesłania.
W Wolterowskim Kandydzie ufnego - więc naiwnego - bohatera prześladują stale cierpienia i nieszczęścia, które przyjmuje... - ... podarowała mu siebie. Wieczne odpoczywanie dla tamtej naiwnej i bezkrytycznej, ufnej jak młody pies. Bognie czasami żal siebie minionej, siebie z...
- ... dłużej tak leżeliśmy obok siebie na kocu, pośród coraz bardziej ufnej, zadomowionej rozmowy, tym oczywistszy stawał się dalszy ciąg naszej przyjaźni...
- ... wychodzi to dostatecznie głupio i bezradnie. W osiąganiu wyrazu kretyńskiej ufnej słodyczy wspięłam się na szczyty swoich możliwości i zaczęłam mieć...
- ... siłę w starczo zanikającym głosie... Wszyscy oni są całkiem bezkrytycznie ufni, patrzą i widzą coś innego... Dopiero od pewnego czasu dostrzegam...
