w-milczeniu
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... odpowiadaj grzecznie i do rzeczy. Zrozumiano?
Chory patrzył na Sołomina w milczeniu. - Jak się nazywasz?
- Sołomin.
- Żarty zachciało ci się, bratku, stroić... - ... wyraźnie zmieszany tym niespodzianym wybuchem. Tamci zaś spoglądali po sobie w milczeniu dławiącym i kłopotliwym. Zdumiewał ich Lasota, który w całej szkole...
- ... po nią samemu na barykady zadżumionej koncesji amerykańskiej?
Towarzysz Laval w milczeniu, jak niegdyś łopatą węgiel, przerzucał tony opornych, niewesołych myśli. s... - ... małpę i nie widziałem żadnego bachora.
- To co?
Daniel czekał w milczeniu.
- O cholera! - Voestleven w końcu zrozumiała. Poderwała się na równe...
- ... Daborze litości.
Strażnicy w końcu zostawili chłopaków, stanęli nad nimi w milczeniu. Ludzie rozchodzili się powoli, widowisko dobiegło końca. Teraz grodowi zawloką... - ... się. Nie zostawiłaś nic. Żadnego listu, żadnej notatki. Nic. Odeszłaś w milczeniu. W ciszy i tajemnicy...
Może tak było najlepiej... Być może... - ... powiodło.
- Głupi jesteś!
I już wiem, że zatniemy się obaj w milczeniu - potem niezręcznie będziemy próbowali być znów dla siebie serdeczni, i... - ... tłumić - szepnął Polek.
- Biedne my jesteśmy, kobiety - westchnęła.
Chwilę siedzieli w milczeniu. Polek przyciskał gwałtownie teczkę do piersi, słuchając oddechu dziewczyny.
- Pójdziemy... - ... moich oczekiwań.
- Nawzajem - odparłam wzgardliwie i przez dziesięć minut siedzieliśmy w milczeniu, obserwując wysiłki dwóch usuwających pobojowisko facetów. Stół z obiadem, wjechał... - ... Kazimierz i uczuł znowu napływającą gdzieś z głębi falę przygnębienia.
W milczeniu doszli już na miejsce.
Ponury Kozak sennie otwierał ciężkie, okute... - ... i powstańcom. Ale nie sjeni. Ci stawią opór do końca, w milczeniu zabijając i ginąc.
Tak, jak zwycięska Gwardia.
O ile bowiem... - ... tym górował przenikliwy dyszkant stróża.
Jedynie Hubert i Gabi trwali w milczeniu i spokoju. Gabi, blada jak papier, czuła, że mało jej... - ... bańkę i podszedł do żelaznej beczki z ręczną pompą. Pracował w milczeniu, nie patrzył nawet w stronę klientki. Było to dziwne i...
- ... krępy, rumiany chłopak, uśmiechnięty jak wrześniowe jabłko, i - przysłuchuje się w milczeniu.
Zupełnie jakbym ujrzał reklamową fotografię Wesołego Marynarza.
Wystarczyło tylko wbić... - ... związków i gorliwego sługi rządu!
To wzburzenie odjęło im mowę. W milczeniu posępnym doszli do końca mostu i w Bednarską pod górę... - ... łóżku, położyła głowę na jego piersi i tak trwali razem w milczeniu. Ciszę przerywało bulgotanie wody w rurach od wodociągu i uderzenia...
- ... pokłonił się przed nami i nie śmiejąc się odezwać, czekał w milczeniu. Skinąłem nań, by przemówił.
- Wasza Wielebność - ozwał się w te... - ... w drodze bardziej się przydasz, niż zawadzisz.
Waligóra ukłonił się w milczeniu.
- Powinno nam się więc - podjął demeryt - dobrze i wesoło wspólnie... - ... Więc to on, Ziemia i Ojciec, on, który, nim się w milczeniu zamkn ął przemawiał był do niej i do synów: mój...
- ... Znałem ją jako istotę pełną delikatności i słodyczy.
Pożegnaliśmy się w milczeniu. Wróciłem do domu z osadem goryczy w sercu, a nazajutrz...
