wieczność
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zadzwonił... Zaskrzypiało drzewo...
Zorza z mgłą się spłynęła, a z wiecznością - lato.
Warto teraz na Magdę popatrzeć dziobatą,
Jak na czele... - ... myśli krążą jak szalone, a każda chwila rozstania wydaje się wiecznością. Uczucie wspaniałe i porywające, wznoszące nasze myśli i pragnienia wysoko...
- ... strasznym, że nie może nastąpić. I ta krótka chwila jest wiecznością.
Niemcy mają kaisera, pikelhauby, krok pruski, podgolone łby i butę... - ... Mierzący przestrzeń na lata, a czas na kilometry,
Przemawiamy, oddychamy wiecznością,
I tę wieczność wskrzeszamy zuchwale,
I tę wieczność rzucamy w...
- ... bezdomnie -
A lubią noc tę spędzać popod mgłą lub popod
Wiecznością, co się w jarach gęstwi nieprzytomnie.
Maria z Bzówka - wygody... - ... I że motyl, co walczył zgrozą aksamitów
Z pachnącą bzem wiecznością - zmarł ciszkiem na marchwi.
Czy pamiętasz młodości dzielny czar? A... - ... go, była grą w Boskie spojrzenie, symulacją sprawowania władzy nad wiecznością. Latem natomiast pragnął jak najwięcej powietrza, towarzystwa i rozmów. Odwiedzał...
- ... wrzask przerażonych osób. Wszystkich poraził strach. Trwało to dla nas wieczność. Nagle odrzucił szczątek butelki, zaczął biegać po scenie, bić się...
- ... KGB Andropow i Szczekołow. A co do dzieł zebranych "na wieczność" i co do kryształowej trumny, aby proletariat miał gdzie składać...
- ... zawyła syrena? Pamiętam tylko, że przez cały ten długi jak wieczność czas kije, trzonki od łopat i motyk wznosiły się i...
- ... Chce dróg powrotnych; znaleźć ich nie może,
Prócz fali w wieczność i fali w bezdroże.
Do własnych losów miota nim odraza... - ... A przecież stoją na ziemi,
Dźwiękiem mocnym, dźwiękiem powszednim
Rozdzierają wieczność pacierzem.
2. Tym, którym w serce zagląda
Krzew miłości - pali... - ... jak tamto mieszkanie, i ja będę musiała tam żyć cała wieczność, z nimi wszystkimi. Tylko za Aniela tęsknię. Nawet się z...
- ... trawę.
"Marna ze mnie sośnina, lecz piechur nie marny,
Przejdę wieczność piechtami, chociażem niezdarny.
Pójdziemy nierozłącznie, bo wspólna nam droga,
Będzie... - ... mnie, przykleja do szarej jezdni, i ta chwila trwa cała wieczność, jest niekończącym się koszmarem nadchodzącego i nieuchronnego bólu.
Potem się... - ... życia z jednych członków rodu na następnych. Istniała swego rodzaju wieczność rodowa, uczestnicząca w wieczności natury, w której wszyscy zmarli członkowie...
- ... na stosy gratów zapełniających strych. Kilka wieków chyba odchodząc we wieczność składało tutaj śmiecie i rupiecie. Wielki pisarz francuski Balzak, który...
- ... coraz bardziej go potrzebuję... Coraz bardziej chcę z nim spędzić wieczność... Chcę, by był mi przyjacielem i kochankiem. Żeby śmiał się...
- ... tego nie pamięta.
Poprzez mgieł niedorzeczność
Drzewa grążą się w wieczność,
Pogardzając tymi, co już umarli,
Tylko księżyc zapada w nów... - ... rozumie,
Lecz za niego działa - czar...
Panna Anna umie
Kusić wieczność, trwonić żar...
W dzień od niego stroni,
Nocą - wielbi sztywny...
