wreszcie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Stefan, ale właśnie James ma Victorię, cudowną dziewczynę, z którą wreszcie po wielu latach przyjaźni zaczyna chodzić. Boi się, że Victoria...
- ... Z tutejszych mało kto. To prywatny kościół? Teraz już nie.
Wreszcie trafia się mężczyzna, który zagadnięty reaguje obiecująco: - Dużo można by... - ... jest konieczny. Wystarczy strój zasłaniający włosy, ramiona i nogi. On wreszcie wypromował reformatora Mohammeda Chatamiego na prezydenta. Są jednak tacy, którzy...
- ... czuję się po prostu dumny, mam coraz więcej energii, bo wreszcie widzę wartość pracy.
Gdyby tak było w pokoju nauczycielskim! Miał...
- ... Lublinie; tu piastował kolejno urząd pisarza sądu miejskiego, ławnika, burmistrza, wreszcie dożywotniego rajcy. Nim się trwale związał z Lublinem, bawił w...
- ... z sobą w śmiertelnej walce, którą kiedyś z nich musi wreszcie wygrać, była między nimi zawziętość, nienawiść, ogarniająca z każdą sekundą...
- ... ich uścisków. Kazia po wielu prośbach, groźbach i perswazjach zdołała wreszcie przekupić tych małych diabłów za pomocą tabliczki czekolady i pozbyć...
- ... miejsca, gdzie by mogły złożyć puste naczynie, a gdy je wreszcie znalazł, wtedy spoza kręgu jego widzialnego świata dobył się czyjś...
- ... wszystkimi sześcioma stopami, i rzekł:
- Jakże jestem szczęśliwy, iż doczekałem wreszcie tej chwili, w której okazuje się, że są jeszcze naprawdę... - ... możesz się cholernie wygłupić.
Zastanawiał się przez chwilę.
- Słuchaj - rzekł wreszcie - jeżeli coś spieprzysz, cała odpowiedzialność spadnie na ciebie.
- Takie jest... - ... pan tylko cmi, już cała popielniczka pełna. Niech pan już wreszcie idzie. Siedzi pan i siedzi...
Nie, ja nie płaczę, ja... - ... z której nie było odwrotu, jeszcze próbował się cofnąć, aż wreszcie wykonał o jeden ruch za wiele. To zdarzało się nawet...
- ... Regis wodził oczami po wszystkich po kolei.
- No, dobrze - powiedział wreszcie. - Widzę, że to nieuniknione. Zdaje się, że już dawno powinienem... - ... odpowiadającego opisowi. Czy był lub jest tu taki? Może ktoś wreszcie zechce mi odpowiedzieć? Hę? Czyście, zaraza na was, pogłuchli?
Kuno... - ... u was właśnie? dlaczego drzwi? dlaczego chciano kupić cały majątek? Wreszcie coś się wymyśli. Kiedy trzeba wyjechać?
- Pojedziemy jutro wieczorem - oznajmił... - ... ręce kury. Walka o zamknięcie ust - chustka związana pod brodą.
Wreszcie w czarnej sukience, stargana, straszna kukła na łóżku, porzucona już... - ... dwadzieścia minut i chciał zrezygnować, pewny, że nie przyjdzie, kiedy wreszcie się pojawiła. Wyglądała prześlicznie, jak zwykle.
Zerwał się od stolika... - ... sukcesu, zastanowić się: z czego jesteśmy w stanie zrezygnować i wreszcie: jak wiele potrafimy wytrzymać.
- Użalanie się na to, jak zostałaś... - ... za kilka pesetów.
Odtąd przechodziłem z rąk do rąk, aż wreszcie
na targu ptaków w Salamance nabył mnie pewien cudzoziemski
uczony... - ... się mocno talerza. Dominika
walczy z nią całe dwie minuty. Wreszcie. Triumfujące
"ha!" i talerz łukiem spada na podłogę, gdzie
rozmnaża...
