wstrętu
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... był dla całego towarzystwa śmieszny. Ale nikt mu nie robił wstrętów. Co tam było jeszcze? Rwane błyski binokli, krok oszczędny, po...
- ... Gdy tym razem stąpnął na miękkie wybrzuszenie dna, powstrzymał odruch wstrętu: w świetle zapalonej nagle latarki jakaś dłoń wypływająca nad czarną...
- ... na studenta, który spał tak słodko, że Lucjana przeszedł dreszcz wstrętu. Wszedł Zygmunt. Stanął z rękoma w kieszeniach spodni przed Lucjanem...
- ... można, aczkolwiek ze wstrętem. Ale czy ktoś kiedy umarł od wstrętu? Nie. Znane są natomiast wypadki, że ginęli ci, co mieli...
- ... cały w krostach ognisk i budek, jakby się zżymał ze wstrętu fałdami, uchodząc pod lasek na widnokręgu.
- Są tu jednak domki... - ... coraz bardziej podoba!
Zaczynałam właśnie wchodzić w fazę najbardziej żywiołowego wstrętu do tego przegniłego lochu. Katorżnicza praca wprawdzie wychodziła mi raczej... - ... człowieka Zachodu okazało jednak swoją dobrą stronę. Pod nagłym wpływem wstrętu do wysokiej cywilizacji zachodniej Kubańczyk odkrywa, że
Podobnie myśli Peruwiańczyk... - ... życie zmieniało w bezradne ślimaki. Jednak z każdym dniem nabierał wstrętu do dalszego pisania. Bo po co? Dla rewelacji jednego ogórkowego...
- ... są natomiast wypadki, że ginęli ci, co mieli wstręt do wstrętu. I dobrze im tak, bo grzeszyli pychą, uważając się za...
- ... dobrze za wcześnie siadać za kręgiem; za młodu łatwo nabrać wstrętu do gliny i nabawić się garbu. Najlepsza na to pora...
- ... Śpieszno mi w nieskończoność! Wiem, że mnie pożąda
I bez wstrętu spożyje me łachy i żale.
Są gdzieś dłonie mi chętne... - ... Jak można tak mówić: "chłopaki cudne" - brrrr...
Otrząsa się ze wstrętu i martwieje
Taż to, panie, szczyt niesmaczności i moweżanru! Otrząsam... - ... na czym owa wspaniałość polega? Wspaniałe to znaczy jakie? Tego wstrętu do przymiotników, jako narzędzia łatwizny, nauczył mnie pan Pazurkiewicz, nauczyciel...
- ... k...a!
- Nic mi mój chłopczyk nie powie?
- Nic, prócz wstrętu.
- Jak można być takim grubianinem?
- Trzeba nawet, skoro się ma... - ... do mnie Diabeł, ujrzałam na jego twarzy wyraz przerażenia, niesmaku, wstrętu, ujrzałam, jak cofa się w panice na widok wyłażącego z...
- ... na chwilę. Serce bije z emocji, żołądek wywraca się ze wstrętu, rozsadek mówi "nie", a jednak trudno się oprzeć. Słychać stamtąd...
- ... targować. We Włoszech doprowadzałam do rozpaczy sprzedawców, którzy nie kryli wstrętu do tak idiotycznej klientki. Bez oporów płaciłam pierwszą, wymienioną przez...
- ... zimna pokryte potem.
- Chwytaj się - powiedział Mock, trzęsąc głową ze wstrętu. - Ale już!
Diehlsen objął dłońmi szynę i próbował się podźwignąć... - ... zdumienia stali się kulturalni, acz konserwatywni publicyści, niekryjący delikatnego grymasu wstrętu, gdy dowodzili, że tolerancja tak, ale jednak "te sprawy" powinny...
- ... część jej brzucha, zobaczył plastycznie pewną rzecz i jęknął ze wstrętu. Wszelka zmysłowa radość zniknęła od razu, leżał obok żony przygnębiony...
