Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
wzbijać
Znaleziono 101 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... leje się i pryska krew, jaskrawa, żywa czerwień. Kara klacz wzbija się jak ptak, gładko prześlizguje się nad belką kołowrotu. Ciri...
  • ... służbie zdrowia.
    Krótki postój na zatankowanie paliwa i śmigłowiec znów
    wzbija się w powietrze, by przywieść pozostałych ratowników z Pięciu Stawów...
  • ... ratować biedne osy?
    Widząc, że ważą się ich losy,
    Biedronka
    wzbija się wysoko
    I wpada wprost drwalowi w oko.
    Drwal z...
  • ... wysokości kilku metrów. Tuż przed kolejnym wzniesiem robi obrót i wzbija się pionowo. Potem ślizg na lewe skrzydło, jeszcze raz do...
  • ... nigdzie Szatan nie znajduje więcej zdobyczy niż tam, gdzie człowiek wzbija się na szczyty duchowego uniesienia. Tak uczy Kościół i gdybym...
  • ... iż zdania te wyrażają
    prawdę o zen: "Oto tuman kurzu
    wzbija się nad oceanem, a na lądzie słychać
    szum fal", "Stoję...
  • ... ognisko wygasa!
    Natychmiast kilku chętnych podrzuca chrustu i szyszek. Płomień
    wzbija się wyżej i snop iskier z sykiem spada do pobliskiej...
  • ... w morskiej
    pianie skąpanych obcasów - diabeł obcasami trzaska, kurz
    bitewny
    wzbija nad ziemią, ziemię rzymskim krokiem depcze,
    hałasuje po zaświatach i...
  • ... później przekonał się, że to próżny trud. Jego eskadra, zmuszona wzbijać się w górę, pomimo pełnego gazu pozostawała w tyle za...
  • ... przepis, ten
    opadał, ten wzlatywał, to znów inny zaczynał się
    wzbijać, i gdy mogło
    się wydawać, że to właśnie ten, znów...
  • ... domowi, odmawiając pacierz za zbawienie pokutującej królowej.
    *
    Słońce poczęło wyżej
    wzbijać się nad ziemią i ciepławy południowy wiatr powiewał po lesistych...
  • ... powietrze, zrolować i odłożyć do rupieciarni minionych utopii? I znów wzbijać się o własnych siłach, przy pomocy wątłych skrzydełek imaginacji, paru...
  • ... stojących zwykle na uboczu od zabudowań: jakże mogłyby we frakach wzbijać kłęby kurzu i paździerzy; nie troszcząc się o zachowanie przyzwoitego...
  • ... wabią bielą i różem swych kwiatów. Na połoninach zaczynają się wzbijać trawy. Borówczyska zwierają szeregi aby wykarmić leśną drobinę i stać...
  • ... bożych skowronkach. Jego twarz towarzyszyła Hansowi, kiedy samolot zaczął się wzbijać i pruć przestworza w stronę niskiego widnokręgu, nad którym wiatr...
  • ... ptaki, ulegasz tym samym prawom, rytmom, pląsom.
    Przekrzykują się, śpiewają,
    wzbijają i opadają między trzciny.
    Już dopadł cię szum ich skrzydeł...
  • ... Tu skupia się życie. Na wielkim placu przed portem samochody wzbijają kurz. Między zielonymi krzewami znajduje się grób Alana Gerbault, do...
  • ... szczurów przy krawężniku, rozdziobując gnijące czerwone owoce. Gołębie i huk wzbijają się nad kolejne piętra, gdzie cichszy już zgiełk ulicy miesza...
  • ... policzków przesunęły się czyjeś buty... Znowu trzeszczy podłoga, westchnienia trzepocą, wzbijają się chmurą...
    - Tak. Skończone - mówił doktor.
    Martę ktoś dźwignął z...
  • ... drugim, monotonnie kolebiąc się w zniszczonych siodłach, ruszyli pod słońce, wzbijając kurz na skraju drogi. I powlekli się tak przez uśpione...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego