Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
wzbijać
Znaleziono 101 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... NIEDZIELNY
    upał jest cichy
    psy biegają po nim
    bezgłośnie kurz
    wzbijając z parujących
    godzin
    żaluzje dziś spuszczone
    śmierć jeszcze w ogródku...
  • ... nóg właściciela jak wierny pies. Dzieciak był znudzony. Szurał nogami, wzbijając kurz i brudząc jedwabne pończochy, wrzucał kamyczki do fontanny, stojącej...
  • ... czarna; tak sobie. Zanurzyła się i płynęła "po psiemu", nogą wzbijając od czasu do czasu fontannę, aż do miejsca, gdzie liście...
  • ... siłą, że poleciał w tył i runął wprost w ognisko, wzbijając kurzawę iskier. Zerwał się, przez ból w kolanie znowu za...
  • ... nie warto żyć!
    Chłopak zwany Piotrem przebiera za mną nogami,
    wzbijając przy tym tumany kurzu, ziemia zdążyła wyschnąć od wczorajszej ulewy...
  • ... Jegor mieszka daleko, w Słobodce. Rankiem nadjeżdża wywijając batem i wzbijając za sobą tumany kurzu. Pozwala mi siedzieć obok siebie na...
  • ... na wyznaczoną godzinę. Siedemdziesięciotonowa, dwupiętrowa maszyna wzniosła się w powietrze wzbijając chmury piasku i ruszyła prosto na północo-wschód, kiedy rąbek...
  • ... Na koń i gonić!
    Przez otwarty wreszcie kołowrót pogalopowała pogoń,
    wzbijając kurz. Przed wszystkimi, na czele, cwałowali Bonhart i Boreas Mun...
  • ... przykazał gnać co koń wyskoczy. Ale oni byli zawodowcami. Pogalopowali, wzbijając kurz, póki widziano ich z fortu, potem zwolnili. Zajeżdżanie koni...
  • ... wsiedli na konie, za chwilę cała czwórka galopowała, hałłakując i wzbijając kurz, w kierunku Jaworowej Góry i Świdnicy.
    - Nie zdradził nas...
  • ... zgasł całkowicie i zniknęło słońce, wielorybie przywarły brzuchami do dna, wzbijając przez moment tuman wodnego piachu. Zygmunt poczuł grunt pod stopami...
  • ... ciągnika. Ciągniki odjeżdżały traktem po drugiej stronie jeziora na wschód, wzbijając nad stepem ogromne słupy kurzu. Cała osada ruszyła do zbiorów...
  • ... Runęła
    łamiąc z trzaskiem metalowe pręty, przebijając jakiś
    dach i
    wzbijając obłok kurzu.

    W oknie pobliskiego budynku zwabiona hałasem zjawiła się...
  • ... sztuka, tworząc rodzaj sekty wtajemniczonych. Widzą w niej metafizyczne źródło, wzbijające w górę różne uroki formy, przy czym są bardziej wrażliwi...
  • ... serwetce. Mühlhausowi zamknęły się czerwone, napuchnięte powieki. Jedynie strugi dymu wzbijające się ku sufitowi z zakratowanego cybucha jego fajki świadczyły o...
  • ... początku, od chwili, kiedy ujrzałem - kilkuletni zaledwie - po raz pierwszy wzbijającego się do lotu ptaka, babusinego kanarka, który zabawnym skokiem na...
  • ... kipiącej lawy, skalnych okruchów, nareszcie - wielki, welonami pary powłóczący obłok wzbijający się coraz wyżej, aż para, pochodząca zapewne z wody wrzącego...
  • ... gdy prawie dotykaliśmy wierzchołków fal. Płuca wypełniła nam słona wilgoć. Wzbijaliśmy się coraz wyżej. Słyszałem, jak smocze skrzydła kroją powietrze. Czułem...
  • ... czy ktoś jeszcze...
    Lecz ponad ten łagodny szum żytnich łanów
    wzbijał się inny dźwięk - ogłuszający twardością, okrucieństwem, potęgą. Bitewny zgiełk. Krzyki...
  • ... w górę, przyciągała do siebie wózek, który po każdym rzucie wzbijał się coraz wyżej. Po przekroczeniu punktu, w którym Księżyc silniej...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego