złorzeczenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... bluźniercza modlitwa zamieszkujących upiorne blokowisko Polaków. Wychodzą na balkony, by złorzeczyć ludziom mieszkającym za ścianą - nie żeby mieli do nich pretensje...
- ... i spłonął. Wtedy ciotka Perazja zaczęła się kłócić, kląć i złorzeczyć. Trzęsąc się ze złości, wygrażała rękami Adeli i matce. Nie...
- ... się z omdlenia na nieznanej ziemi. Pierwszym jego odruchem jest złorzeczyć losowi i rozpaczać. Wnikając jednak w siebie, odnajduje w sobie...
- ... Geralt leżał przez chwilę, z braku tchu nie mogąc nawet złorzeczyć. Potem wstał, sycząc i masując kolano, w którym znowu odezwał...
- ... Nie będzie cię koić.
I wszystkie żywioły,
Wszystkie będą ci złorzeczyć:
Lepiej byś przepadł bez wieści!
Idź dalej
Czy wszystko już... - ... w powietrzu, a z jednej podczas jazdy spadł walonek. Ludzie złorzeczyli carowi, krzyczeli: "Dałoj samodierżawie!" Jakiś robotnik wołał wygrażając pięścią: "Car...
- ... racje. A jakież to miało znaczenie? Umierali, konali, męczyli się, złorzeczyli Bogu, ludziom, królom, carom, cesarzom, generałom, wszystkim pozostającym przy życiu...
- ... sposób zginęły jego dzieci. Jednak nie załamał się i nie złorzeczył Jahwe, lecz dochował mu wierności (1, 13-22). Szatan więc...
- ... na wrogów naszych.
- Żydzi, on mnie i was wszystkich przetrzyma - złorzeczył Eliasz. Wóz zatrzymał się przed zobojętniałym szkieletem, który uparcie nie... - ... przyjaciółmi. Naraz nawiedziły go choroby i cierpienia, ale on nie złorzeczył swemu bogu, nie czuł do niego goryczy. Zdał się na...
- ... strachowi.
"Żeby mnie pchły zjadły, jeśli nie jestem największym tchórzem! - złorzeczył sobie w duchu. - Żeby mnie dzięcioły zadziobały! Żeby mi włosy... - ... u stóp tego Synaju, wyrosłego z gniewu ojca, gestykulował lud, złorzeczył i czcił Baala, i handlował. Nabierali pełne ręce miękkich fałd...
- ... tej wybranej godzinie nikt nie plotkował, nie szachrował, nikt nie złorzeczył, nie plótł byle czego. Wszyscy życzyli dobrze, wszyscy - przy grzmocie...
- ... natury, nigdy się nie pogodził z utratą tytułu i publicznie złorzeczył carskiej rodzinie.
Kiedyś był przecież wielkim księciem Rosji, a został... - ... z miejsca. Był przekonany, że został napadnięty przez Moskali, i złorzeczył, że żywym nie da się wziąć. Na koniec osłabł tak...
- ... pojął wszystko. "Niech moją głową największe patałachy w szmaciankę grają! - złorzeczył sobie z przekorną radością. - To ja mam być inspektorem Scotland...
- ... kto przy nim stoi." Gdy rewir jego był pusty, to złorzeczył na mały zarobek, na czas, że się tak ciągnie, i...
- ... podeszli bliżej, śmiejąc się i pokazując chłopców palcami, jakaś babina złorzeczyła, wymachując sękatą pięścią. Dla złodziei nie było w Daborze litości...
- ... się ze spuszczoną głową na górę, a pieśń grzmiała i złorzeczyła. Powlokłem się i wszedłem do naszego pokoju. Współtowarzysze spali w...
- ... przyłożył do szyby legitymację. Podziałała jak klucz.
- Jak panowie mogą - złorzeczyła kobieta, której kompletny strój świadczył o tym, że jeszcze nie...
