zażenowanie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... sobie". Ściskała z wdzięcznością ręce troskliwych, wzruszała potem ramionami, mówiła zażenowana:
- Ależ, kochani, doprawdy nie ma czym się turbować. Mnie - póki... - ... z tego potem taki bajc.
KLARA patrzy na nich raczej zażenowana niż przekonana.Wchodzą pod nową chmurkę śnieżnosypną, a tam nowa... - ... się sławnej aktorce o tych wszystkich dowodach uznania, jest nieco zażenowana i mówi, że zawsze w takich sytuacjach ma wrażenie, że...
- ... starszą panią, od wpadki na granicy zupełnie zagubioną, nieszczęśliwą i zażenowaną, a oprócz tego wyraźnie wściekłą. Pretekstem do ponownego nawiązania rozmowy...
- ... Pani... proszę pani.
Przystanęła i spokojnie spojrzała na jego jasną, zażenowaną twarz.
- Proszę, pan chce mi coś powiedzieć?
- Tak... to jest... - ... gorąco uściśnie.
Jeszcze się odwróci i pomacha. A Hans dłonią zażenowaną uprzejmie odpowie. I taki ociężały, znużony tą wycieczką pod chmury... - ... SZARA SPIKERKA To... ciągle o kawalerze mowa?
LUDWIK potakuje z zażenowaną dumą.
SŁOWACKI Mój Wiku-lud-luby... oprzyj mi głowę na... - ... rozdarta! Alleluja! Ludzie ludziom podawali ręce wyjątkowo serdecznie. I uśmiechy zażenowane wymieniali. Jakby chcieli sobie nawzajem przebaczyć, że dopiero dziś braterstwo...
- ... Młode, smagłe twarze spoglądały po sobie niewyraźnie i niepewnie, jakby zażenowane. Hulewicz świstał cicho przez zęby, Parys i Massalski mrugali powiekami...
- ... białych kamyków, otaczał willę baniastą i niesmaczną, najeżoną wieżyczkami, których zażenowane miny wykazywały jawnie, że nie czują się na swoim miejscu...
- ... tu inne uczennice szkoły baletowej, podobnie niepewne, czujące się nieswojo, zażenowane własną fizjologią. Wstydziły się samych siebie, obawiały, nienawidziły.
Boże, ileż... - ... oficerowie: ubiorczy i adiutant pułku. Mieli twarze nieco pobladłe i zażenowane. A pułkownik nie przestawał miotać się i wrzeszczeć najgrubszymi słowy...
- ... nagle nieśmiały głos. Odwrócili się obaj i zobaczyli przed sobą zażenowanego chłopaka.
- Nie wiem, czy mnie pan pamięta - zwrócił się do... - ... opowiedzieć dowcip w stylu zagadek ormiańskich, i poczuli się bardzo zażenowani, a dwaj żołnierze spoglądali spode łba, jakby czekali okazji, żeby...
- ... śmiałby solo wyciągać... Księża, albo organista... ale też zaczynają być zażenowani...
GŁOS MATKI To dziwny kraj... A ma sie czasem wrażenie... - ... po wyłonieniu następcy. Inicjatorzy zbierania podpisów nie czują się jednak zażenowani swoją inicjatywą. Oficjalnie mówią, że nie życzą sobie prywatyzacji, tylko...
- ... rzekł młodszy z Korsaków. Powstali obaj z ziemi, niepewni i zażenowani.
- Czekajcie. Jeszcze chwileczkę - powiedział Krywko. Odwrócił się w stronę Łapy... - ... coś do jedzenia. Nie było w nim cienia zażenowania, zawstydzenia. Zażenowani byli konsumenci. Taka sytuacja zawsze powoduje konsternację. Czy chłopak rzeczywiście...
- ... przychodzi jakaś łza i odchodzimy, bo w przeciwnym razie bylibyśmy zażenowani. Nikt drugiemu nie daje okazji do przekroczenia. Tylko tyle, ile...
- ... Sprzedawał paski na Camden, mówi o Tomku jego matka, gdy zażenowani z Kaczorem siedzimy u niej w domu czekając na telefon...
