Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zadyszany
Znaleziono 49 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... mieli za sobą, dużo widzieli i przeżyli.
    Biegły obok nich
    zadyszane kobiety, za nimi owce.
    Słychać było, jak się zapadały sufity...
  • ... religijnych wzlotach. Zaczynamy od zestawu obowiązkowego: naśmiewamy się razem z zadyszanego profesora, który dmie w filosemickie organy i liczy na kasę...
  • ... rozważył sytuację. Musiałby sam stanąć przeciw czterem, bo na pomoc zadyszanego i słabego człowieka nie miał co liczyć. No i te...
  • ... i uwierzył”

    Cud zmartwychwstania jest dla nas, żebyśmy biegli
    zadyszani do grobu, gdzie leżało Jego ciało; żebyśmy ujrzeli odwalony kamień...
  • ... orzeźwiający zapach wilgotnej ziemi i listowia.
    Tamci dwoje, trochę jeszcze
    zadyszani pośpieszną ucieczką przed ulewą, otrzepywali z ubrań wodę. W półmroku...
  • ... widzi, jak z drzwi do klatki wypadają Ryba i Mioduch zadyszani, ale zdeterminowani. Ryba biegnie z pistoletem gotowym do strzału.

    RYBA...
  • ... dusił gorzki zapach. Było strasznie.
    Zewsząd trzaskał ogień.
    Ludzie uciekali
    zadyszani, nie mówili słowa do siebie, biegli nie wiadomo dokąd, bo...
  • ... raz z prawej
    strony koryta, sadząc potężnymi susami, zziajany i
    zadyszany.

    Wskakiwał na łódkę Wanyangeri, ochlapywał go wodą,
    bryzgi dosięgały twarzy...
  • ... sześć, coraz wolniej... zatrzymał się i zawrócił na pięcie.
    Stanął
    zadyszany nad nieprzytomną Mariną.
    - Co robić? - krzyknął w OVR, zrozpaczony, wściekły...
  • ... Robi się cicho, wokół zapada mrok i tylko Czas biegnie, zadyszany, na spotkanie z przeznaczeniem. I ciebie już, a może jeszcze...
  • ... przystani.
    Nagle, rozpychając tłum, w oświetlonym kręgu drogi ukazał się
    zadyszany proboszcz w rozwianej sutannie.
    - Czekaj pan! Czekaj pan - krzyczał z...
  • ... srebrne pętle, na miasta wyrastające
    jak spod ziemi i lżył
    zadyszany, tłusty pejzaż, który zawsze gdzieś w końcu
    potykał się i...
  • ... mu rękę, a on patrzy na mnie z miłością. Wciąż zadyszany, dziwi się pewnie wylewowi uczuć.
    - O, co to? - wyjmuje spod...
  • ... ustępu. Kiedy naciskał klamkę, napadł go ostry, terkotliwy kaszel. Zgrzany, zadyszany zamknął za sobą drzwi i usiadł. W ciało wpijało mu...
  • ... otwarły się gwałtownie, uderzając o ścianę, a w progu stanął zadyszany Gryf, za plecami mając równie zdyszanego Końca. Widziałem, jak Gryf...
  • ... w mrocznym gąszczu. - Śpieszmy się. Boję się psów... - mówił Adaś, zadyszany.
    Podtrzymaj mnie, bo jeszcze nie czuję nóg. O Staszku, o...
  • ... te myśli przebiegły przez głowę Dorona, gdy pędził przed siebie, zadyszany, półoślepły od zalewającego oczy potu, obolały. Wahał się. Nie miał...
  • ... przy próbie wyprostowania. Wyrzucił tylko do pobliskiego kosza słoiki i zadyszany stanął przy grobie. Pomyślał, że wszystko się popsuło wtedy, gdy...
  • ... transporcik?
    W.1 znacząco W dal?... czy wzwyż???
    GŁOS BLOKOWEGO
    zadyszany Wyczytani - występować! Sieben tausend acht hundert
    fünf und neunzig!
    W...
  • ... ciebie tylko stoję.
    (stoi tylko o Marysieńkę)

    Kanclerz Gżegżółka
    (zupełnie
    zadyszany):
    Ach, królu, straszna gaffa:
    Wiedeń zajął Mustaffa.

    Sobieski:
    (daje znaki...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego