Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zblednąć
Znaleziono 139 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... Ach, tak?
    Co ty powiesz?
    No, no.
    Znów poczerwieniał i
    zbladł.
    Głaszcząc swoją kosmatą brodę patrzyłem z litością i obawą, że...
  • ... twarzy kierownika pracowni, poczuł narastające zaniepokojenie.
    Kierownik najpierw sczerwieniał, potem
    zbladł, potem znów sczerwieniał, a potem zaczął robić takie wrażenie, jakby...
  • ... przeważnie nad ranem... cóż... wybacz, śmierdzi ci z ust zgnilizną.
    Zbladł, zaczerwienił się... Woda do płukania ust zawsze stała w łazience...
  • ... przebiło skórę buta, i weszło w żywe ciało stopy - Żołnierz zbladł okropnie, lecz ani drgnął...
    Utkwił gdzieś, w mroźnym powietrzu, stężałe...
  • ... nadzorca przyłapał ją na płaczu i zbił za to...
    Kalias
    zbladł.
    - Czy... czy... mocno ją zbił? - wykrztusił z przerażeniem.
    - No nie...
  • ... Lilia nic nie odpowiedziała, tylko dziwnie spojrzała na rybaka. Ten zbladł jak płótno, bo przypomniał sobie, jak kiedyś mu mówiła, że...
  • ... stanął przed kasztanowcem, na wprost Dorona.
    Patrzyli na siebie.
    Chłopak
    zbladł, zawahał się, jego sięgająca pod kaftan ręka zamarła w pół...
  • ... także! Zresztą możemy spróbować i zobaczymy".
    Ale po chwili Maciuś
    zbladł i tak zaczął mówić, jakby nie rozumiał, o co im...
  • ... POCZTĘ - jedną pocztówkę dla kapitana. Kapitan, dziękując, popatrzył na pocztówkę, zbladł, zaniemówił. Nie mieliśmy wątpliwości, że zrobiło mu się słabo. Zaniepokojeni...
  • ... talizmanów - widok ten uderzył w Poparzonego niczym słowa śmiertelnej obrazy. Zbladł. Sięgnął ręką gdzieś w powietrze, zaraz cofnął ją. Spojrzał na...
  • ... lekrama - rzekł Paragon poważnie. - Mamy dziś straszyć na zamku.
    Perełka
    zbladł, otworzył usta, zamrugał rudymi rzęsami i z największym przejęciem wyszeptał...
  • ... Nie lubimy Judaszów, tu, w Kromolinie.
    Wolfher poczerwieniał, a potem
    zbladł, zaciskając pięść na trzonku nahaja. Wittich ruszył konia, a Morold...
  • ... kolega, który przez "piętnaście lat" je morski chleb. Jakoś dziwnie zbladł, a w oczach oznaki niepokoju.
    - Franek, coś tak zdziwniał - pytam...
  • ... czeka z otwartymi ustami. Diego się chyba domyślił, co pojęłam. Zbladł nagle i rzekł: - A może ja? Może ja cię zepchnę...
  • ... Od tego czasu wiele się zmieniło - Zamarła już nie straszy, zbladł jej nimb, stała się zwykłą ścianą treningową, a jej piękne...
  • ... musiał przełamać wrodzoną, może nawet do przesady posuniętą delikatność. Dlatego zbladł. Ale z drugiej strony uznał widocznie, że słowa, które wyrzekł...
  • ... fotela Maniuś.
    - Co mam barłożyć, zobacz sam.
    Maniuś spojrzał i
    zbladł. W szafie było pusto.
    - Wszystkich trzech świątecznych jesionek nie ma...
  • ... Fryderyk straszył Kuryłłę.
    Zobaczyliśmy między pniami drzew nadjeżdżającego forda. Kuryłło
    zbladł, potem niewiele myśląc otworzył drzwiczki wehikułu, schował się za przednie...
  • ... zjadaj admirała,
    Królowa zakazała,
    Byś admirała jadł!"
    I rekin nagle
    zbladł.

    Schwyciłem go za ogon
    I rzekłem z miną srogą:
    "A...
  • ... tak...
    I nagle wszystkie myśli odpłynęły mu z głowy. Pustka.
    Zbladł i zamilkł. Och, gdyby tak ziemia zapadła się pod nim...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego