zdławiony
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... król wycofał się ze swoich obietnic i przy pomocy szlachty zdławił powstanie. Podobnie jak żakeria we Francji zakończyło się ono ostrymi...
- ... czterystu Francuzów - komenderujący generał Kilmaine, srogi biorąc odwet, żelazną ręką zdławił żywioły buntu. Wenecja, królowa mórz, dumna z bogactw i wielowiekowej...
- ... raz. Leżałem z otwartymi oczyma, walczyłem z żołądkiem i nagle zdławił mnie strach przed tą groźną, warszawską rzeczywistością. Dziwna jest ludzka...
- ... Wcześniej nie zawsze praca przynosiła mi zadowolenie. Produkcję sprzętu turystycznego zdławił import, kantor umarł śmiercią naturalną, a wyrobów z betonu nie...
- ... pępowiną dwa razy okręconą wokół szyjki. Jakby je ktoś naumyślnie zdławił.
Istvan wiedział, że radża cierpi, uważa to, co go spotkało... - ... słyszał ceny ani nie zauważył, że transakcja została już zawarta. Zdławiła go rozpacz i niemoc jakaś sparaliżowała umysł.
To już. Stało... - ... drutu, i wieszali na gałęziach drzew, a zwierzęta, nim pętla zdławiła im oddech czy odebrał im życie celnie rzucony przez nas...
- ... dla swoich bliskich. Tymczasem armia, nad którą sprawuje najwyższe zwierzchnictwo, zdławiła powstanie buntowników w stanie Chiapas, co kosztowało życie setki ludzi...
- ... godzinę, gdyż nagle poczuł się objęty czyjąś mocną ręką, która zdławiła go bezlitośnie, i zanim zdążył krzyknąć, już leżał z wierzchowcem...
- ... to nie boli, a polityczna troska o uczciwość niejeden biznes zdławiła i niejedną kieszeń urzędniczą wypchała.
Nikt nie będzie się zastanawiał... - ... dusić. Jeszcze raz próbowała zawołać, lecz dłoń malarza jeszcze mocniej zdławiła jej okrzyk.
-Cicho! -syknął. -Mówię ci, że już niedaleko. Za... - ... przyszedł, ja bym pomógł... - znów umilkł na chwilę, jakby coś zdławiło mu głos. - Mało ze sobą rozmawiamy, córko. Mało. Jestem taki...
- ... trzymała jakąś paczkę zawiniętą w gazetę.
Widmar poczuł, że coś zdławiło mu gardło, i jednocześnie ostry ból przebódł mu chore serce... - ... tramwajowych szyn.
Za drzwiami, w drugim pokoiku, puszczono znowu patefon. Zdławiona, jakby grana na grzebieniu melodia zacierała się w natarczywym szuraniu... - ... natłokiem
Czułem pierś ziemi i jej roztętnienie
Pod moją piersią, zdławioną urokiem.
I zdało mi się, że na sny radosne
Lęgnę... - ... znów koloryzuje: nierozwiązana kwestia chłopska? - nie było im tak źle. Zdławione mieszczaństwo? - marksistowska przesada. Prywata szlachty, anarchia? - prusko-rosyjska propaganda.
Zgoda... - ... lasu. Coś pohukiwało w ciemności, coś zaskrzeczało krótko i umilkło, zdławione.
"Rodzice są chyba po drugiej stronie wyspy."
"Poczekajmy do rana... - ... coś się w nim
przełamało. Przełknął ślinę i rzucił przez zdławione gardło:
- Kargul, podejdź no do płota.
- Po co?
- Podejdź, jako... - ... A uczyniły to bardzo cicho, tak że gospodarz nie usłyszał zdławionego skomlenia Urwisza, napadniętego przez drapieżników. Pies nie zdążył nawet głośno...
- ... był przygotowany na najgorsze, przecież nie udało mu się powstrzymać zdławionego okrzyku, bo dojrzał prosto patrzącą nań pustymi jamami oczu, z...
