Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
zdławiony
Znaleziono 123 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... twarzy Alicji przeistoczył się w wyraz śmiertelnej zgrozy. Z jakimś zdławionym okrzykiem rzuciła się na mnie.
    - Matko Boska, co się stało...
  • ... że pan jest w posiadaniu tego kamienia. Prawda, Władysławie? - dokończyła zdławionym głosem.
    - Proszę pani, ja... - zaczął zdumiony pan Hipolit.
    - Zaraz, zaraz...
  • ... dzielnych chłopców.
    - Co się stało? - krzyknął Adaś przerwawszy rozmyślania. - Nieszczęście! -
    zdławionym głosem odkrzyknął Burski. Już po nas!
    Łódź, ponad wszelką możliwość...
  • ... smętnie pyka ze swojej fajeczki.
    Stukonisowa wróciła ze swego zajęcia.
    Zdławionym od przejęcia głosem zapytała Zygmunta:
    - Czego oni chcą od Miećka...
  • ... nogach.
    - O święci pańscy!!! - jęknęłam ze zgrozą, głosem niewątpliwie również
    zdławionym.
    Śpiąca w łóżku Alicji ciocia prezentowała sobą widok straszliwy. Ulokowana...
  • ... urwał ten śmiech, przyjrzał się chłopcu zmrużonymi oczami i rzekł zdławionym głosem:
    - Siadaj! A ty stań poza nim... Jeżeli się ruszy...
  • ... myślę, że to nie jest grzech, że my się przyglądamy - zdławionym szeptem zauważył Michaś.
    - To już ci ręczę, że nie jest...
  • ... Nic nie zauważyłaś?
    - Moim zdaniem są chyba otruci - powiedziała Zosia
    zdławionym głosem. - Widziałaś te plamy?
    Nie widziałam żadnych plam, bo nie...
  • ... wycieczkę? - zaproponowała Bebe.
    - Dziękuję, wolę sobie tak poleżeć - odparł Kozio
    zdławionym głosem spod kołdry. - Jak człowiek sobie tak poleży... to mu...
  • ... Podjelniaki, nawet do miasta niektóre dolatywały.
    - A Górne Młyny? - spytał
    zdławionym głosem Polek.
    - Co Górne Młyny?
    - Czy tam też padały brylanty...
  • ... jakiś facet i rzeczywiście złapał go w objęcia, kiedy ze zdławionym okrzykiem: "Won, merde!" odepchnęłam go od siebie na drugim piętrze...
  • ... Przy niszy, gdzie rozchodziły się dwa korytarze, zatrzymał się. Krzyknął zdławionym głosem: - Mandżaro!
    - Co? - usłyszał z głębi drugiego korytarza.
    - Zjeżdżamy!
    - Co...
  • ... pobladł od niezmiernego wzburzenia.
    - Widzi nam się to dziwne - zawołał
    zdławionym głosem - iż wielmożny pan komisarz już teraz, zanim śledztwo -jest...
  • ... wyciągnął rękę:
    - Alek!
    Ten go odtrącił.
    - Idź sobie, słyszysz?! - krzyknął
    zdławionym głosem. - Nienawidzę cię, nienawidzę...
    Światła przygasły i umieszczony w głębi...
  • ... wychodzę - powiedziała poprawiając kołnierz przed lustrem.
    - Dokąd idziesz? - spytała Gabriela
    zdławionym głosem.
    - Jestem zaproszona na podwieczorek do Białego Domu - odpowiedziała z...
  • ... i tłumacz się sam przed sobą.
    - Jak śmiesz! - krzyknął kolega
    zdławionym głosem.
    - Nie krzycz - mówił Adam. - Po co mają słyszeć wszyscy...
  • ... tatusia sto złotych, dał mi je, czy to wystarczy? - zapytała zdławionym głosem.
    Pan roześmiał się znowu - najwyraźniej śmiał się z byle...
  • ... Równocześnie Lesio wetknął w ogień swoją pochodnię i natychmiast ze zdławionym okrzykiem odrzucił ją od siebie w naturalnym odruchu instynktu samozachowawczego...
  • ... starał schwytać ten ludzki cień...
    - Nie, nie! - niemal krzyknęła dziewczyna
    zdławionym głosem.
    - Ciszej, ciszej, na Boga! - Ja nie pozwolę!
    Adaś posłyszał...
  • ... skrzynkę w moją stronę.
    - Nie mogę, za ciężka... - odrzekł Adaś
    zdławionym głosem. - To dobrze, że ciężka... Więc ty sam trzy kroki...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego