zmatowiały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zacisnęła palce wokół grzybka, błysk leżący na dnie jej oczu zmatowiał i zgasł.
- Poezja! Dla mnie to rzecz tak niepojęta jak... - ... położył mu
dłoń na ramieniu. Drżało wyraźnie, a głos
Kazia zmatowiał i ucichł.
- Pinokio... To ty mnie nienawidzisz, nie ja ciebie... - ... przedefilował przed oknem i skrył się za kościelną wieżą. Pokój zmatowiał, ale wciąż był jasny i kształtny pod okiem świetliście szafirowego...
- ... Wiosenne mycie może przynieść nieprzyjemne niespodzianki. Jeżeli lakier twego samochodu zmatowiał albo pojawiły się jakieś ubytki, jedź do lakiernika. Nie baw...
- ... do podłoża, przykurzył szarawym pyłem, zardzewiał pod kolor czerwonawej ziemi, zmatowiał, otulił w roślinność, jak gdyby się tu przyczaił ze strachu...
- ... nim Mandżara. Z niepokojem spojrzał przed siebie. Teraz ten odblask zmatowiał, jakby ktoś przysłonił źródło tajemniczego światła. Potem nagle przeciwległą ścianę...
- ... ścianę. Czuł się wywyższony i potrzebny.
Twarz Iw ściągnęła się, zmatowiała, oczy przypominały teraz oczy kota. Podniosła się, splunęła na podłogę... - ... się wychodząc.
Dni były skwarne, bez deszczu. Zieleń na drzewach zmatowiała od kurzu. W pokoju było duszno. Chodziliśmy na dalekie spacery... - ... za nim, krzywo i aperspektywicznie spryzmatowaną.
Później, wyławiając z pamięci zmatowiałe już nieco sceny, oceniałem, iż cała walka, od chwili jego... - ... chrabąszczy, wyblakła zieleń traw, okruchy na amen zmiażdżonych kamyków, doszczętnie zmatowiałe ziarna piachu, biedronka, na której los postawił ostatnią kropkę - wszystkie...
- ... szanuj się ździebko, dziewczyno!
- Mhy! - Bogna nie słucha, przed szczątkiem zmatowiałego lustra pozostałym między gipsowymi pilastrami, rozczesuje włosy uwolnione z pod... - ... salonów piękności stosują delikatne prądy galwaniczne w celu ożywienia zmęczonej, zmatowiałej skóry. Masaż takimi prądami pobudza krążenie krwi, dzięki czemu ważne...
- ... bowiem po pewnym czasie pokrywa się nalotem i traci połysk. Zmatowiały metal nie odbija już ludzkich twarzy. Złote i srebrne lusterka...
- ... gładka jego cera pokryła się pryszczykami, oczy zwęziły się i zmatowiały - z dawnego Adasia nic w nim nie zostało.
- Nieprawda - zaprzeczył... - ... obrotowym stołku. Oczy pod rudą czupryną stały się nagle smutne, zmatowiały. Żaneta nie może mieć już dzieci i o tym wiedzą...
- ... zajmował swym ceglastym ogromem resztę posesji.
Okna, dawno nie myte, zmatowiały od kurzu i pajęczyn. Miejsce obrano dobre. Ulica Fabryczna była... - ... nim reśta. Idom, zbroje sie im śklom, no, moze kapke zmatowiały od długiego nieużywanio, ale teroz telo cilitów i cifów, ze...
- ... liściem z osobna. Przez cały dzień
błyszczały jak nawoskowane, teraz zmatowiały
i straciły jędrną soczystość. Nie mogły
pogodzić się z nagłym... - ... rozlewiskiem pól, jeszcze słonecznych, lecz jakby z lekka już
przydymionych, zmatowiałych od więdnącego nad nimi słońca. Matka
omiotła wzrokiem te pola... - ... udami, ociera się gwałtownie, chce już mnie przyjąć. Widzę w zmatowiałym lusterku, jak z mojej twarzy znika uśmiech. Wciąż trąc się...
