Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
znikać
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... się obiadu, rezygnował z dwóch kopiejek i wściekle wywijając batem, znikał w najbliższej uliczce.

    Któregoś dnia, gdy wybiegłem na spotkanie ojca...
  • ... wdarła się do świadomości.
    Dziadek Alojzy wyczuł nadciągającą katastrofę, bladł,
    znikał bezgłośnie, ubywało go coraz bardziej, jakby wypił jakąś nieznaną substancję...
  • ... Przodem, niczym laufer, bieżał brytan Belzebub. Pies patrolował drogę, czasem znikał wśród lasu, bobrował w chaszczach i trawach. Gonienie i obszczekiwanie...
  • ... nieustannie, zaglądał do ogrodu, wracał, wypijał łyczek i znów gdzieś znikał.
    - Sztuka powinna być walką - stanowczo rzekł Huber. - Powinna zgadzać się...
  • ... dorzuci dolę.
    Śledziliśmy za nim, jak gnany północno-zachodnim wiatrem
    znikał poza zasłoną deszczu.
    Powracał od zawietrznej strony wału prowadząc rower...
  • ... było nikogo, kto potrafiłby coś zmienić, a on znikał i znikał, i znikał.
    I umarł.
    Mały Bouvier, miał wtedy może ze...
  • ... Bocian. Powoli i ze znudzeniem, nie zważając na gorączkowość Zygmunta, znikał w bramie, rzuciwszy pozbawione afirmacji dla siebie i świata "cześć...
  • ... się cicho od kuchni do stołowego, przynosił
    półmiski i znowu
    znikał. To Jan podawał.


    I to było wszystko, co o nim...
  • ... alors... répétes...", coś miało być deklinowane... koniugowane... Lecz nagle ojciec znikał w drzwiach i krzyczał: "Pół do szóstej, natychmiast wychodzić!" - i...
  • ... Front rozciągał się od stodoły przez piaski w kierunku strumyka, znikał gdzieś na linii jałowców, wśród głazów, morenowy, polodowcowy. Ojciec sprawdzał...
  • ... kto potrafiłby coś zmienić, a on znikał i znikał, i znikał.
    I umarł.
    Mały Bouvier, miał wtedy może ze dwanaście lat...
  • ... tej niewolnicy - liszaj na twarzy, który od czasu do czasu znikał, a o którym ja, oskarżyciel, przy kupnie nic nie wiedziałem...
  • ... na posłaniu, mężczyzna gdzieś odszedł,
    a dziewczyna pojawiała się i
    znikała, przynosząc
    w naczyniach z połyskliwej przezroczystej masy jakieś
    płyny. Jeden...
  • ... tylko sobie malowidła na ścianach. Tutaj Joanna poruszała się swobodnie, znikała nieporadność ruchów, tu stawała się, kim tylko chciała, napotykała smoki...
  • ... i licznych przybudówkach domu państwa Linsrumów. Gałąź bzu w oknie znikała gdzieś pod parapetem, zginana przez podmuchy, później znów na chwilę...
  • ... parowały potem... z boku

    wystrzelała do mnie gwałtowna intensywność perfum,
    znikała za chwilę, że nie mogłem nawet zdecydować, z którego pochodziła...
  • ... zaraz utknął w ludzkiej plątaninie. Kiedy się uwolnił, Lidka właśnie znikała w drzwiach. Zaraz za nią przez prostokąt wejścia przemknął Carlos...
  • ... zimę, wtedy - kiedy na pociąg do szkoły jechałem inną drogą, znikała po prostu. Bezlistna była przez te cztery lata właściwie raz...
  • ... chwil. Zachwycała nas wszystkich, bawiła, rozśmieszała do łez, i kiedy znikała, tęskniliśmy do niej tak, jak jej (wiele lat zresztą od...
  • ... Taszowie i w Kielcach. Potem Ukleja rzucił sprośny kawał. Wódka znikała w gardłach, a kieliszki wydawały się zbyt małe, żeby nasycić...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego