w ciągu wieków są dowodem na to, że <br>mistrzowie zen byli zdolni do refleksji nad teoretycznymi konsekwencjami <br>'logiki paradoksu'. <br>Najsłynniejszy system koanów powstał w szkole rinzai, jednak nawet <br>w szkole soto, której założyciel, mistrz Dogen, za najważniejszą formę<br>praktyki uznał medytację, w pewnych okresach praktyka koanów odgrywała <br>bardzo ważna rolę. Autorstwo drugiego, największego po Zapiskach z Błękitnego <br>Urwiska zbioru koanów, Zapisków o wyciszeniu, który powstał w XII wieku, <br>przypisuje się mistrzowi Wansongowi Xingxiu (jap. Bansho Gyoshu, <br>1166-1246) ze szkoły soto . W szkole tej również klasyfikowano koany, <br>wyróżniając trzy ich rodzaje: koany 'ostatecznej prawdy' (chiń. lizhi gong'an; <br>jap. richi koan), koany