czasu - może nawet stosunkowo krótkiego - zanim narodowe ruchy dążące do przekazania większej władzy przez Moskwę stolicom poszczególnych republik przekształcą się w wyraźne żądania suwerenności narodowej. Tak się już zaczęło dziać w niedawno podbitych republikach Estonii, Łotwy i Litwy, tak też zaczyna się dziać w różnych religijnie i kulturowo krajach - Armenii, Azerbejdżanie i Gruzji. W niedalekiej przyszłości może się to zdarzyć nie tylko tam, gdzie przeważa islam, a więc w Tadżykistanie, Turkmenii, Uzbekistanie i Kazachstanie, ale również - rzecz niezwykle groźna z punktu widzenia Moskwy - na słowiańskiej Ukrainie i w końcu na Białorusi (mimo jej daleko posuniętej rusyfikacji). Z nich Ukraina - ze swą