Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 4
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1999
Tytuł: Cosmopolitan
Nr: 4
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1999
powiedziała komuś, że jestem posłem: natychmiast pojawia się dystans i wiadomo, że nasza znajomość już się skończyła. Dlatego, gdy siedzę z kolegami w pubie i poznajemy kogoś nowego, na znienawidzone przeze mnie pytanie, które zawsze pada: "Co robisz?", oni odpowiadają zamiast mnie: "Ona jeszcze studiuje prawo".
Żeby się chciało chcieć
Blady świt. Ten fatalny budzik znów dzwoni. Zimno jakoś. Zwlekasz się z łóżka wściekła. Nie dość, że poniedziałek, to dopiero wczesna wiosna. Do urlopu jeszcze przynajmniej trzy miesiące, dwanaście tygodni, osiemdziesiąt cztery dni.
Agnieszka Liszka
Bywają chwile, kiedy ci się po prostu nic nie chce. Zapierasz się rękami i nogami, wymyślasz najrozmaitsze
Żeby się chciało chcieć
Blady świt. Ten fatalny budzik znów dzwoni. Zimno jakoś. Zwlekasz się z łóżka wściekła. Nie dość, że poniedziałek, to dopiero wczesna wiosna. Do urlopu jeszcze przynajmniej trzy miesiące, dwanaście tygodni, osiemdziesiąt cztery dni.
Agnieszka Liszka
Bywają chwile, kiedy ci się po prostu nic nie chce. Zapierasz się rękami i nogami, wymyślasz najrozmaitsze
powiedziała komuś, że jestem posłem: natychmiast pojawia się dystans i wiadomo, że nasza znajomość już się skończyła. Dlatego, gdy siedzę z kolegami w pubie i poznajemy kogoś nowego, na znienawidzone przeze mnie pytanie, które zawsze pada: "Co robisz?", oni odpowiadają zamiast mnie: "Ona jeszcze studiuje prawo".</><br><br><br><br><page nr=102-105><br><br><div type="art" sex="f"><tit>Żeby się chciało chcieć</><br><br>Blady świt. Ten fatalny budzik znów dzwoni. Zimno jakoś. Zwlekasz się z łóżka wściekła. Nie dość, że poniedziałek, to dopiero wczesna wiosna. Do urlopu jeszcze przynajmniej trzy miesiące, dwanaście tygodni, osiemdziesiąt cztery dni.<br><au>Agnieszka Liszka</><br><br>Bywają chwile, kiedy ci się po prostu nic nie chce. Zapierasz się rękami i nogami, wymyślasz najrozmaitsze
