dekoracje, nieważne okaże się to, ile pieniędzy wydano na maszynerię i kostiumy. Więc "dramat" właśnie powinien królować w teatrze; jak tego dokonać, jakim sposobem słowo ma zdominować teatralne efekciarstwo - o tym milczał. O przyczyny narastającego rozdźwięku Chasles oskarżał i teatr i autorów. Twierdził, iż w czasach świetnych dramaturgów, Szekspira i Calderona, chodzono do teatru, by widzieć w nim człowieka; w epoce dekadencji sceny - poświęcono głębię dla rekwizytów i efektów; sztuka ginie.<br>Dziś dramaty Aleksandra Dumas są niemal zapomniane. Krytycy tamtej epoki inny ustanawiali porządek, zawsze wymieniali je obok dzieł Wiktora Hugo jako sztuki dla teatru romantycznego najbardziej reprezentatywne. Dwa uzupełniające się