śniło?<br>- Zostaw ją w spokoju!<br> - Przymknij się, Mistle. Falka?<br> - Kogoś, kogo kiedyś znałam - wykrztusiła Ciri - stratowały konie. Kopyta... Czułam, jak mnie miażdżą... Czułam jego ból... Głowa i kolano... Wciąż jeszcze mnie boli... Przepraszam. Pobudziłam was.<br> - Nie przepraszaj - Giselher spojrzał na zacięte usta Mistle. - To wam należą się przeprosiny. A sen? Cóż, każdemu może się przyśnić. Każdemu.<br> Ciri zamknęła oczy. Nie była pewna, czy Giselher ma słuszność.<br> <br>Ocucił go kopniak.<br> Leżał z głową opartą o koło przewróconego wozu, tuż obok niego kurczył się Jaskier. Kopiącym okazał się knecht w przeszywanicy i okrągłym hełmie. Obok niego stał drugi. Obaj trzymali za wodze konie