moich stu przyszywanych wujków - wujków dobrych, bo świat jest dobry. Świat jeszcze nie wyszedł z siebie.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;MÓJ ŚWIAT WYKIPI Z DZIEŻY&lt;/&gt;<br>Dopiero w czterdziestym roku wskoczę znienacka na podmurówkę pod oknem hotelu w Alejach Ujazdowskich i spłoszę dobrego wujka, szybko cofającego rękę, którą gmerał pod blatem tatusinego biurka. Wuj Leon! Czarodziej na Smardzewie! Gdzieś tam pod Łodzią czeka nie zmieniony wewnątrz mnie Smardzew, ale okropnie zmieniają się ludzie w tej wojennej zewnętrzności. Dwa lata później to ojciec spłoszy się na widok Leona, przechadzającego się po Marszałkowskiej tak bezczelnie, jakby nie miał niedozwolonego profilu. Wuj Leon, złodziej i szantażysta, musi zarabiać jakoś